Een onschuldige verkoudheid of toch niet? (deel 1)
Als jezelf na een aantal weken wel hersteld, maar je baby niet
Het is mijn zesde keer zwanger van mijn 4e kindje en dit is onze laatste zwangerschap spreken we naar elkaar uit. Om die reden neem ik mezelf voor extra te genieten van alles in deze zwangerschap en boek een pret-echo in. Nog niet eerder gedaan omdat ik daar altijd wel weer een goede reden voor vond (geld, doe nou maar gewoon, hou jezelf eens in). Het is 8 februari 2020 als we met het hele gezin en mijn schoonzusje naar het echo-centrum toe gaan.
Deze kleine spruit heeft maar liefs drie grote broers en zij gaan allemaal mee. Ze willen dolgraag weten wat het wordt, net als ik. Papa steekt er helaas een stokje voor. Hij wil het nog niet weten. Dat zien we wel bij de geboorte. Als het echoapparaat op mijn buik wordt gezet, zien we een prachtig mensje. Alles erop en eraan. We zien zijn prachtige ruggengraat en zijn voetjes en handjes. We zien dat hij het zichzelf comfortabel maakt want hij duimt. NU AL! We zien hem zelfs met zijn kaken bewegen. Wat een prachtbaby. Ik was al helemaal verliefd, maar nu nog meer...... De echoscopist vertelt dat hij al heel veel kan zien wat je ook bij de twintig weken echo kunnen zien en het ziet er heel goed uit.
In deze periode drie jaar geleden worden we bijna met het hele gezin verkouden. Vooral veel hoesten. Deze week in 2023 ben ik ook ontzettend verkouden en denk ik extra veel terug aan deze tijd. Toen alles nog goed was.... Binnenkort meer in de volgende delen.