Eén ei is geen ei

Je zou bijna denken met zo'n titel dat we zo lang stil zijn geweest, dat we over vorig jaar pasen gaan beginnen. Echter waren we deze keer voor het eerst bewust even stil. Want er is in de afgelopen tijd zo veel gebeurd op het gebied van onze kinderwens, wat allemaal leuk was om te vertellen, maar ook allemaal heel spannend of het wel zo zou blijven. Vandaar dat jullie vanaf nu een aantal weken op ons achter lopen, tot we weer in wat rustiger vaarwater zitten.

Hoewel de paaseitjes al in de supermarkt liggen en de zon zich ook al wat vaker op z'n paasbest vertoond, gaat het in ons geval om de eitjes die geoogst zijn. In de aller eerste week van dit jaar zelfs. Voor het zover was, gingen er in de laatste weken van 2024 nog veel mailtjes en telefoontjes met Amerika aan vooraf. We hebben nog net geen kerstkaarten die kant op gestuurd, maar menig gesprek en mailtje startte met "Merry Christmas" en "Happy Holidays".

Al het gemail, gebel en veel meewerking van onze fantastische eiceldonor, heeft er voor gezorgd dat zij in januari 14 follikels had bij de laatste echo en ze 9 eicellen mochten oogsten. Nou klinkt dit als een grote hoeveelheid, maar we waren van te voren al gewaarschuwd dat, dat getal vooral nog zou dalen. En zo kregen we door de week heen met alle nodige stappen om uiteindelijk embryo's te maken telefoontjes met de tellingen.

Elke dag gingen ze weer kijken hoe alles er uit zag en groeide en elke dag kregen we een telefoontje hoe het er bij stond. We voelde ons bijna als ouders die hun kind voor het eerst naar het kinderdagverblijf brachten en hun telefoon refreshte om te kijken of er al schattige foto's van hun kind werd gedeeld. 

Door het tijdsverschil kwamen de telefoontjes soms op de meest onverwachte momenten. Zo weet iedereen bij het diepvriesschap van de Aziatische supermarkt hoeveel eicellen bevrucht waren en was het voor de mensen naast mij in de file ook zichtbaar dat ik heel blij was met het telefoontje wat ik toen kreeg. Dat maakte het uren lang stil staan een stuk aangenamer.

Uiteindelijk weten we sinds een aantal weken nu hoeveel embryo's er gezond en wel de vriezer in gaan, in afwachting van een hopelijke terugplaatsing. Maar na ons afscheid van Sandy was het begin dit jaar vooral weer wachten en hopen op een nieuw telefoontje voor een Happy New Year en een match.