14 uur geleden
De nagedachte
Verder proberen te leven met een ander lichaam en geest
Drie weken na de begrafenis kregen we de uitslag van de genetische onderzoeken. Noah zijn DNA was onderzocht. Gelukkig liet het onderzoek geen erfelijke afwijkingen zien. Dit was gunstig in verband met de herhalingskansen bij een eventuele volgende zwangerschap. Ik was blij dat er geen genetische oorzaak te vinden was, maar tegelijkertijd maakte het me verdrietig omdat het betekende dat Noah 'gewoon' ontzettend veel pech heeft gehad.
Ik heb altijd gezegd het liefst 2 kinderen te willen, maar zie het niet zitten dit nog een keer te moeten doorstaan. Ik had verwacht dat ik na mijn bevalling na een maand wel weer kon lopen, yoga kon doen en voorzichtig kon gaan fietsen. Dat viel echter erg tegen door de complicaties. Het herstel was erg lang en moeizaam. Helaas merk ik er na 1,5 jaar nog steeds effecten van. Mijn kinderwens is na het overlijden van ons zoontje niet verdwenen, maar de wens om zwanger te zijn en te bevallen wel. En ook al is er geen genetische oorzaak gevonden bij Noah, toch blijft de angst voor een herhaling van wat er gebeurd is. Momenteel kijken we daarom naar adoptie, pleegzorg en andere opties waar zorg bij komt kijken en wat wij kunnen betekenen voor een kindje. Ook hebben we onlangs een puppy gekocht. Iets om voor te zorgen, maar ook als troost en voor de gezelligheid ❤
Wordt vervolgd...
