De miskraam

En het gebeurt deze keer weer… Een aantal dagen voor de testdatum heb ik een beetje bruinverlies. Ik kan echt wel janken. Ik had zo’n goed gevoel bij deze terugplaatsing, alles leek zo perfect te gaan en ik voel me zó zwanger. Ik ben zo verdrietig, dat ik deze maand het liefst zo snel mogelijk wil afsluiten. We besluiten daarom nog vóór de testdatum een zwangerschapstest te doen. Deze zou ongetwijfeld negatief zijn en dan kan ik ook maar beginnen met het verwerken en op naar de volgende poging. 

Na de verplichte wachttijd kijken we samen naar de test, waar één zielig streepje verschijnt. Het tweede streepje is nergens te bekennen. Mijn man wil de badkamer uitlopen, terwijl ik de test nog eens bekijk. Zie ik daar nou toch een heel licht tweede streepje? Ik ren naar een kamer met meer daglicht en zie daar toch echt een tweede streepje. Mijn man komt ook kijken, maar ziet toch echt niks: “Je wilt het streepje te graag zien, Myrrie. Er is echt maar één streep”. Inmiddels voel ik mezelf toch meer een expert in zwangerschapstesten dan mijn man. Dit is echt een tweede streepje! Hoe licht het ook is! We besluiten een test van een ander merk te doen en ook hierop verschijnt een heel licht tweede streepje. Wel vind ik het streepje heel licht voor 8 dagen na een vijfdaagse terugplaatsing (dat is dus eigenlijk 13 dagen na de ovulatie). Helemaal gerust ben ik daarom nog niet. Maar voor nu… ik ben zwanger! Ik ben gewoon echt zwanger!

Maar dan…

De dagen na de positieve zwangerschapstest zijn spannend. Het bruinverlies is bij die ene dag gebleven en is nu dus gestopt. Twee dagen later test ik nog eens en is de zwangerschapstest iets duidelijker geworden, maar het is nog steeds microscoopwerk. Ik ben nog steeds niet gerustgesteld. Nog twee dagen later is de test nog iets duidelijker en ook “voor normale mensen zichtbaar”. Het geeft me een heel fijn gevoel. Ik begin langzaam aan het idee te wennen dat ik zwanger ben. Na al die maanden en spuiten ben ik eindelijk zwanger! 

Zou ik dan nu toch vast een eerste rompertje gaan kopen? Nee, zo zeker ben ik nog niet. Eerst toch nog maar even afwachten. De dag daarna krijg ik wat krampen en krijg ik opnieuw bruinverlies. Dit voelt helemaal niet goed. Ook zit het me toch niet lekker dat ik nog steeds geen knaltest in handen heb. De ochtend daarna wordt mijn slechte gevoel helaas bevestigd. Ik ga naar het toilet en daar zie ik alleen maar bloed. Het is klaar. Het is voorbij. Waarom gebeurt dit!? Waarom moet ik dit na zo lang wachten ook nog meemaken? Mijn clearblue-test met wekenindicator lag al klaar voor vandaag, maar hier heb ik helemaal geen zin meer in. 

Ik zou vanavond een videogesprek hebben met mijn (Duitse) arts in Düsseldorf om hem het goede nieuws te vertellen, maar dit zou nu opeens een heel ander gesprek worden. De arts vertelt dat dit inderdaad geen goed teken lijkt, maar dat het wel eens voorkomt dat vrouwen een bloeding hebben tijdens hun zwangerschap. Ik moet de hoop daarom nog niet opgeven, gaan bloedprikken en doorgaan met de progesteron-capsules. Uit de bloedtest blijkt dat mijn HCG-waarde 24 is. Een waarde boven de 5 betekent dat je zwanger bent. Twee dagen er na is mijn HCG-waarde omhoog gegaan naar 36. Het gaat omhoog, maar niet voldoende. Het hoort namelijk per twee dagen te verdubbelen. Ondertussen blijf ik vloeien en weet ik dat het niet goed zit. Twee dagen later test ik opnieuw en is mijn HCG-waarde nog 6,6. Ik heb officieel een vroege miskraam gehad 😔💔✨️