De eerste spuiten voor IVF

Een week na ons bezoek aan Düsseldorf hebben we een videogesprek met de Duitse arts (die vloeiend Engels spreekt). Ik heb inmiddels alle moeilijke ziekenhuiswoorden in het Engels geleerd en opgeschreven, zodat we de arts deze keer wat beter zouden begrijpen. Hij vertelt dat de bloedwaarden er allemaal goed uitzien en dat we mogen beginnen met IVF! Yes, daar gaan we dan! Niet verwacht dat ik ooit blij zou zijn om te mogen beginnen met IVF... De arts vertelt dat we aanstaande vrijdag nog een keer langs moeten komen voor een inwendige echo. Hier schrik ik even van, want als ik wat vooruit reken, ben ik dan waarschijnlijk net ongesteld... Ik ben inmiddels enigszins gewend aan de gynaecologische stoel en de bouwlamp op m’n punani. De vorige keer kwam daar nog eens bij dat een mannelijke arts de echo ging maken (ja, ik ben zo iemand die bij het eerste bezoek aan een gynaecoloog vroeg of ik een afspraak kon krijgen bij een vrouwelijke arts). En nu de volgende stap: een echo tijdens je menstruatie. Dit idee moet ik toch nog maar even laten bezinken. Intussen krijg ik een mailtje binnen dat mijn hormoonspuiten zijn besteld en morgen thuis bezorgd worden. Ja, ja, ook voor hormoonspuiten geldt: vandaag besteld is morgen in huis! En voordat ik het weet breekt de dag aan van ons tweede real life bezoek aan Düsseldorf. Bij binnenkomst krijgen we even een teleurstelling te verwerken. Het is nu bijna niet meer voor te stellen, maar op het moment van dit bezoek was er net een coronapiek gaande. Bij binnenkomst wordt mijn man geweigerd, in verband met corona. Ik schiet even heel erg in paniek. Hoe kan ik me verstaanbaar maken in het Engels, zonder mijn lieve man als tolk? Ik heb m’n hele leven al moeite met Engels gehad en na zes jaar Engels bijles op de middelbare school, heb ik geaccepteerd dat ik nooit goed Engels ga spreken en sindsdien vermijd ik het ook het liefst. Ik wil net in de wachtkamer gaan zitten, als de Duitse arts me zelf op komt halen. Eigenlijk had ik tot deze afspraak nog nauwelijks iets tegen de arts gezegd vanwege de taal, maar nu moet ik wel. De arts heeft veel begrip en legt alles rustig uit. De echo op cyclusdag 2 valt erg mee! Ik was bang om een bloedspoor van de prachtige gynaecologische stoel naar de omkleedruimte achter te laten, maar dat gebeurt gelukkig niet. Alles ziet er goed uit en de arts vertelt dat ik vanavond mag beginnen met spuiten. Oei, dit is toch opeens wel heel erg spannend. Voor de laatste informatie ga ik nog even langs de Nederlandse patiëntenservice en nu kan alles beginnen. Met een boel formulieren loop ik terug naar de auto, waar mijn man al die tijd heeft gewacht. We rijden terug naar huis en al vrij snel daarna mag ik de eerste spuiten zetten. Ik begin met Gonal-f en Meriofert. Deze spuiten stimuleren de productie van meerdere eicellen. Zo rijpen er meerdere eicellen in de eierstokken in plaats van slechts één. De Gonal-f heeft een heel klein en dun naaldje, maar het idee om mezelf te prikken vind ik heel eng. De Meriofert moet ik zelf mengen en vervolgens met een vrij grote naald injecteren in mijn buik. Mijn angst voor naalden komt toch even opzetten en met heel veel tranen zit na een half uur de eerste spuit er in. En nu maar hopen dat het allemaal lukt!