De aanhouder.. wint?

Poe, inmiddels zitten we al op dag 20 of iets dergelijks. We hadden geen vlekkeloze start met de verkeerde medicatie, blauwe plekken en rode stippen van het bloed. We waren daarna erg hoopvol want het kon alleen maar beter gaan toch? Niet dus. 

Bij de eerste echo gebeurde er nog vrijwel niets. Wat waren we dan ook blij om te horen dat er bij de volgende echo wel wat gebeurde. Een eitje van 16mm gaf enorm veel hoop en we waren al voorzichtig met de arts een inschatting aan het maken dat we die keer daarop nog moesten kijken en dan een afspraak voor de inseminatie konden plannen. Helaas bleek bij de echo erop het eitje geslonken naar 12mm. En zo gaat het al een poosje op en neer. Inmiddels zijn we van 75 menopur naar 112.5 gegaan en inmiddels zitten we op 150ml. 

Na de eerste verhoging hadden we toch gehoopt op meer beweging maar helaas. Tussentijds heb ik nog bloed geprikt om te kijken of het eitje van 16mm niet wellicht toch al was gesprongen maar dat bleek niet het geval. 

We gaan verder in de hoop dat er met 150ml menopur meer beweging komt en we binnenkort de afspraak voor de inseminatie kunnen maken. En ook al is dat vast en zeker niet meteen raak, het geeft toch ergens een beetje houvast in dit traject. Wordt vervolgd..