Dankzij Australië meer inzicht en rust

Het is alweer bijna 3 maanden geleden dat ik voor het laatst iets gepost heb. Dit keer kan ik eindelijk wel zeggen dat er in het ziekenhuis niet ontzettend veel gebeurd is, want we hebben een lange pauze gehad. Wat voelde deze lange pauze goed! 

Zoals ik in mijn vorige post al zei, zijn wij naar Australië geweest en geloof mij, wij hebben daar de tijd van ons leven gehad. Wat een land! Het moment dat we binnenkwamen, voelden we meteen de rust over ons heen komen en namen we de kalmte over. 

We werden heel warm verwelkomt door mijn man zijn familie en de camper was ook top. Wat een heerlijkheid en wat een natuur! Gelukkig heb ik veel gefilmd en mag ik thuis de video editen en de foto's uitzoeken. Nu kan ik, zodra ik drukte, stress of angst ervaar, meteen mijn gevoel en gedachtes terug naar die prachtige tijd! Ook daar hebben we genoten van ons libido dat omhoog steeg, dus we dachten wellicht dat ik vruchtbaar zou zijn, maar dat was helaas niet zo. Ik werd een keer niet ongesteld en ik ben 1 week lang ontzettend misselijk geweest, maar de test (voor de zekerheid gedaan) was negatief. 'Gewoon' nog altijd PCOS dus.

Voor we vertrokken en nadat we terug kwamen, heb ik altijd contact gehad met de psycholoog in het ziekenhuis omdat ik weiger om mezelf de vernieling in te helpen. Ik voel me krachtiger en in staat om mijn eigen tempo aan te geven, zonder dat ik mij hoef aan te trekken wat familie/vrienden en andere mensen vinden. We doen het op onze manier, waar wij ons op dat moment het beste bij voelen en in overleg met het ziekenhuis.

Drukte vind ik nog steeds een lastig punt, vooral met veel kinderen die allemaal aandacht van je willen. Dus dat wordt een uitdaging met werk. Ook daar mag ik van de bedrijfsarts mijn eigen tempo en beslissingen maken. Ik heb wel het gevoel dat ik daarin de ruimte krijg. We gaan wel zien hoe dat loopt. Ik vind dat ik mijn best doe en de enige waar ik verantwoording aan hoef af te leggen als het op mijn lichaam en welzijn aankomt, is mezelf en mijn man (ook geleerd van de bedrijfsarts en psycholoog). 

Nu is het plan om vooral naar mezelf te luisteren, rust en kalmte te bewaren, maar wel het leven weer een beetje op te pakken. Binnenkort heb ik het eerste gesprek met mijn werkgever sinds ik terug ben om op te bouwen en met het ziekenhuis zien we het wel. Ze hebben opties klaar gelegd en we hebben terugkoppeling gegeven wat voor ons het beste lijkt. Ik heb gezocht naar handvaten om mezelf meer tot kalmte te laten komen op momenten dat ik het nodig heb. Met mijn gedachte terug naar Australië en genieten van de zonsopkomst of zonsondergang zijn mijn favorieten tot nu toe! 

Australië heeft niets opgelost, maar het heeft wel meer inzichten en rust gegeven.. dat vinden wij al heel veel waard!