
Adopteren kind
Adopteren is het aannemen van een kind door adoptieouders. De biologische ouders van dit kind verliezen hierbij hun familieband met het kind. De adoptieouders worden dus de wettelijke ouders. In dit artikel vertellen we je meer over het adopteren van een kind.
Adopteren kind
Zoals gezegd is adopteren het aannemen van een kind door adoptieouders. Voor mensen met twee of meer biologische kinderen zijn de mogelijkheden beperkt, vele landen hebben namelijk de regels dat je gehuwd en ongewenst kinderloos moet zijn of slechts 1 kind hebt. Waarom mensen hun kindje ter adoptie afstaan is heel verschillend, maar de biologische moeder is vaak ongewenst zwanger geraakt, of leeft in armoede. Ook zitten er veel kinderen in weeshuizen die wachten op een betere toekomst.
Wanneer adopteren?
Adopteren wordt meestal gedaan door mensen die een grote kinderwens hebben en niet op de biologische manier een kindje kunnen krijgen. Uit feiten blijkt dat ongeveer 80% van de adoptieouders ongewenst kinderloos zijn. De rest heeft vaak al een biologisch kind en kiest er om uiteenlopende redenen niet voor om nog eens zwanger te worden. Er zijn ook vele andere motieven om voor een adoptiekind te kiezen zoals: bezorgdheid in verband met overbevolking en grote medelijden met kinderen in moeilijke en/of slechte leefomstandigheden.
Een kindje uit Nederland adopteren
In de afgelopen jaren werden er in Nederland gemiddeld slechts 15 kinderen per jaar ter adoptie afgestaan. In de meeste gevallen waren dit kinderen van uitgeprocedeerde asielzoekers en kinderen van allochtonen vrouwen. Een kindje uit Nederland adopteren verschilt niet veel van adoptie van een kindje uit het buitenland, aangezien de procedure vrijwel hetzelfde is.
Een kindje uit het buitenland adopteren
In Nederland worden eigenlijk niet veel kindjes ter adoptie afgestaan zoals je hierboven kunt lezen, daarom komen de meeste adoptiekindjes uit het buitenland. De landen waar de meesten kinderen vandaan komen zijn: Brazilië, Colombia, Nigeria, Ethiopië, Haïti, India, Filipijnen, China, Zuid-Afrika, Taiwan en Verenigde Staten. Een klein aantal kinderen komen uit het oosten van Europa.
Hoe verloopt de adoptieprocedure?
De adoptieprocedure is in te delen in 10 stappen:
1. Aanvragen en krijgen van beginseltoestemming.2. Indienen van de aanvraag voor het adopteren van een kindje.
3. Toelating tot de procedure.
4. Voorlichtingsbijeenkomsten (dit is verplicht tijdens deze bijeenkomst word het hele adoptieproces uitgelegd).
5. Gezinsonderzoek (er word gekeken naar de financiële situatie, samenstelling van het gezin etc.).
6. Verlening beginseltoestemming (als dit voorgaande allemaal is gebeurd kan het wachten beginnen).
Bemiddeling:
7. Kiezen voor volledige of deelbemiddeling (in het land waar je een kindje wilt adopteren).
8. Voorstel van een adoptiekind (dit kan helaas soms wel jaren duren).
9. Aankomst van het kind in het gezin.
Formaliteiten als het kind eindelijk in Nederland is:
10. Aanmelden van het kind bij officiële instanties. (gemeente/verzekering/eventuele school).
Kosten adopteren
De kosten van de adoptie zijn verschillend per land, maar je moet ongeveer rekenen op een bedrag dat kan oplopen tot maximaal 23.000 euro. De medische onderzoeken en de reis en het verblijf in het land waar je kindje vandaag komt kost natuurlijk geld, maar ook de bemiddelingskosten die je moet betalen kunnen oplopen tot 10.000 euro. Ook kost het geld om de procedure op te starten in Nederland. De verplichte voorlichting voor toekomstige adoptieouders kost al 900 euro. De kosten die u maakt zijn gelukkig onder bepaalde voorwaarden fiscaal aftrekbaar als buitengewone lasten bij de belasting.
Zoals je kunt lezen is adopteren een langdurig en emotioneel proces, het wachten is slopend. Maar geef nooit op, uiteindelijk zal je je kindje ophalen en meenemen naar zijn nieuwe huis en bedenken dat het het allemaal waard is geweest!
Heb jij in jouw omgeving ervaring met adoptie? Reageer ook!
Anoniem
Zoals het hier boven uitgelegd word, lijkt het vrij eenvoudig, maar dat is het niet. Ik kan het namelijk weten. Het is een erg emotionele procedure die veel van jezelf en je partner vergt. Jammer dat er geen tijdsduur bij staat. Dit kan heel erg verschillen soms al na 1 jaar, maar 4 of 5 jaar bezig zijn met de hele procedure is helaas geen uitzondering.