Acupunctuur, triggershots en embryoglue...

De vierde terugplaatsing is helaas ook mislukt. Geen bijzonderheden, gewoon een Omo-witte zwangerschapstest. Het blijft elke keer weer een mega teleurstelling. We gaan door naar terugplaatsing 5. We hebben met de arts besproken of er nog extra dingen mogelijk zijn om de innesteling makkelijker te maken en zijn uitgekomen op embryoglue. Er zitten geen risico’s aan het gebruik van embryoglue en het is weer iets nieuws, dus laten we het maar proberen! Ook krijg ik op de dag van de terugplaatsing 5000 I.E. Brevactid. Dit is een extra HCG-triggershot. Allemaal om de innesteling te stimuleren. Mijn eigen arts is er weer met de terugplaatsing en dat bespaart me van te voren een hoop stress. Als hij er is, weet ik namelijk dat het altijd wel goed komt. 

De terugplaatsing is erg pijnlijk. Ik heb nu voor het eerst het gevoel dat ik even een pauze nodig heb, omdat het allemaal zo zeer doet. Net toen ik dacht dat ik de pijn niet meer aan kon en wilde vragen om een pauze, zat de katheter goed en kon het embryo terug geplaatst worden. Er zit ook allemaal bloed aan het slangetje. Na de terugplaatsing rijden we meteen door naar de acupuncturist. Acupunctuur is iets wat totaal niet bij mijn karakter past en ook niet bij mijn haat-liefde-verhouding met naalden. Ergens was mijn vooroordeel over acupunctuur dat het wat zweverig is. Toch heeft het ergens mijn aandacht getrokken. Ik heb er inmiddels veel over gelezen en heb ook meerdere onderzoeken gelezen die aantonen dat acupunctuur wel degelijk een positieve invloed heeft op de vruchtbaarheid. Ik wil het daarom een kans geven. Baadt het niet, dan schaadt het niet! 

Ik ben in de afgelopen weken al twee keer geweest om te wennen aan de naaldjes en het lichaam goed voor te bereiden. De avond voor de terugplaatsing heb ik een behandeling gedaan en nu krijg ik weer zo’n behandeling. Het beste is om binnen 24 uur voor en na de terugplaatsing een acupunctuurbehandeling te doen, om alle energiestromen naar de baarmoeder te laten gaan en de hormonen te ondersteunen. Ik weet nog steeds niet of ik geloof dat acupunctuur helpt bij het innestelen, maar ik merk wel dat ik heel ontspannen bij de bezoekjes aan de acupuncturist vandaan kom. Als ik daar lig zet ik mijn meditatie-app aan en kom ik echt tot rust. Ik merk dat ik mezelf hier thuis niet altijd de rust voor gun. Ook is mijn acupuncturist een super leuk mens, dat me altijd een gratis positiviteitsboost mee geeft. Helemaal zen kom ik terug van de acupuncturist en inmiddels is het al bijna tijd om de Brevactid te spuiten. Ik open de verpakking en zie dat er een glazen ampul in zit. Ik lees de bijsluiter en kom er achter dat je het glazen ampul moet breken. In de bijsluiter staat ook doodleuk ‘gebruik een zakdoekje, dit beschermt je tegen verwondingen’. Ik breek het ampul met een zakdoekje, maar krijg toch een glasscherf op m’n vinger, die al snel begint te bloeden. Ergens vind ik het ook een eng idee dat er glasscherven ontstaan. Kunnen deze dan ook in de vloeistof zitten, die ik dan weer inspuit? Met een niet zo fijn gevoel injecteer ik de vloeistof. Scherven brengen geluk!

Twee dagen voor de officiële testdatum besluit ik toch vast te testen, omdat ik liever in het weekend test dan vlak voordat ik naar mijn werk toe ga. Ik weet dat er deze keer een kleine kans is dat de zwangerschapstest vals positief kan zijn, omdat er HCG (zwangerschapshormoon) in de Brevactid zit, die ik na de terugplaatsing heb gespoten. Dit kan nog tot 10 dagen na het injecteren in je lijf zitten. Bij het testen verschijnt er een heel licht tweede streepje. Hij is ongeveer even licht als de keer dat ik zwanger was. Ergens ben ik blij, maar ergens zegt mijn gevoel ook dat het nog met de Brevactid te maken heeft. Ik besluit de test maar snel weg te leggen en over twee dagen weer te testen. Waarom doe ik mezelf dit ook al weer aan?