3 jaar geleden
Wel of geen IQ-test?
Waarom voor ons een cijfer wèl iets zei...
Sinds Nynke in groep 4/5 zit is de hoogbegaafdheidscoördinator van de school (of eigenlijk van de stichting waar de school bij aangesloten is) ook betrokken geraakt. Ze had elke keer wel wat tips en leek goed te omschrijven wat Nynke nodig had. Enigszins klopte dit ook, maar Nynkes gedrag bleef gelijk. Ergens zagen we dus iets over het hoofd. We vroegen waarom ze haar niet lieten testen. Voor ons gevoel was de beredenering dat ze kennis hadden en een handelingsprotocol toen prima. Helaas bleek dat toch nog niet helemaal voldoende.
Vlak voor de carnavalsvakantie is besloten om Nynke door te laten stromen naar groep 5, maar wel binnen haar eigen klas. Sociaal gezien ideaal want ze bleef bij haar vriendjes en vriendinnetjes. Al snel bleek dat ze de achterstand bijgewerkt had en al weer toe was aan verrijkingsmateriaal.
In een gesprek daarna met school en een hulpvraag aan de gemeente waarin we vroegen om Nynke alsjeblieft te laten testen werd door beide partijen negatief gereageerd. En aan de ene kant snapte ik het nog wel, want Nynke is op school een engeltje. Ze doet er alles aan om de juffen tevreden te houden. Maar zodra de schoolbel gaat veranderde dat engeltje in een duiveltje. Maar dit zagen zij niet en dit was dus ook niet hun probleem, geen onnodige kosten maken voor iets wat hun probleem niet is.
Mijn eigen frustratie kwam vooral door de onzekerheid. Hoe kan iemand mijn kind passend onderwijs bieden als ze haar niveau niet kennen. Hoewel ze op school aangaven dat wel te weten en dat ze er alles aan deden om Nynke passend onderwijs te bieden. Dat laatste geloofde ik wel maar dat eerste niet. Ik miste zelf ook gewoon handvaten.
Na een hoop geleur waren we er helemaal klaar mee. Dadelijk is Nynke niet hoogbegaafd maar autistisch, of misschien allebei? En begrijp me niet verkeerd, ieder kind is goed zoals het is. Maar ik wil ook een passende opvoeding geven aan mijn kinderen, dus ik wil zekerheid. En ik wil haar niet straffen voor zaken waar ze misschien niks aan kan doen.
Na goed onderzoek via internet en fora zijn we uitgekomen in Roosendaal, bij Praktijk Hoogbegaafd. Daar werd een onderzoek uitgevoerd op basis van de Duran methode. Zie onderstaande link voor de uitleg 😉 Een van de grootste redenen dat we voor Roosendaal gekozen hebben is dat ze door faalangst heen prikken. Ze kijken echt naar het kind en niet alleen naar een goed of fout antwoord.
Twee dagen gingen we naar Roosendaal en Nynke vond het toch spannend. Het was immers de belangrijkste test van haar leven, althans zo omschreef ze het zelf...
De eerste middag kreeg ze een creatieve test en de volgende dag de intelligentietest. (Bij interesse zal ik later dieper ingaan op de test)
Een week later gingen mijn man en ik voor de uitslag richting Roosendaal. Op de heenweg zeiden we nog tegen elkaar dat we wel dachten dat Nynke wat slimmer dan gemiddeld zou zijn, maar dat ze vast niet hoogbegaafd zou zijn. Enigzins opgelaten gingen we naar binnen voor de uitslag. Het voelde weer een beetje als mijn schooltijd. Alsof je zit te wachten of je geslaagd bent.....
Uit de test bleek dat Nynke in de hoogste categorie qua IQ valt en dat ze daarnaast (heel) hooggevoelig is. Vol verbazing hebben we zitten luisteren naar het verhaal en uitkomst van de test.
Op de terugweg lieten we de uitslag even bezinken en belden we onze ouders. Zo konden we er even over praten zonder Nynke er bij. Wat was ik blij! Niet persé met de uitkomst maar wel met de duidelijkheid. Er stonden handvaten in het rapport. En misschien nog wel belangrijker er WAS een rapport en er kon eindelijk actie ondernomen worden.
Tijdens een gesprek op school waarbij Praktijk Hoogbegaafd telefonisch aanwezig was bleek al snel dat de school deze uitslag niet verwacht had. En dit maakte me boos, verdrietig en machteloos. Deze test, waar wij al jaren om vroegen bleek dus toch nodig. Nodig om Nynke’s niveau aan te tonen. Om haar passend onderwijs te bieden. En om haar hulpmiddelen voor haar hooggevoeligheid te bieden.
Dus waarom wel testen? Om te weten waar je aan toe bent en om te weten waar je over praat. Handvaten te krijgen voor kind maar ook voor jezelf!
Wordt vervolgd!