WE LOVE SCHOOL!

Na 2 zwangerschappen en het op de wereld zetten van (uiteraard) de leukste kindjes van de wereld ben ik, hoewel tien kilo te zwaar, weer helemaal mezelf. Ashton gaat naar school en Logan slaapt nog een gat in de dag. HEERLIJK. Voor het eerst in 4 jaar weer even tijd voor mezelf. En begrijp me niet verkeerd, ik ben STAPELGEK op dat mooie geschifte jongetje van 4 maar wat ben ik blij dat hij naar school gaat. Hij was er zo aan toe en ik vrees ik nog meer!

Van half 9 tot 12 kan ik tutten met Logan en zit ik in een opgeruimd huis. GEEN TREINTJES OP DE GROND, HOLLADIEJEE! Ik heb zelfs tijd om te douchen. Echt te douchen dus. Niet snel onder de douche springen en er weer onderuit voordat de druppels me uberhaupt kunnen raken. Maar echt in m’n blote niksie rondpoedelen, mn haar wassen en de conditioner zelfs de aangegeven tijd laten inwerken! Wat een luxe. “Wat zul je je vervelen die dagen zeg, helemaal nu Logan nog zo klein is!” Vervelen? Vervelen? Maar. Ik. Hoe? Huh? Echt, ik snap het niet. Ben ik dan zo een rotmoeder? Want ja ik geniet van het spelen met hem, en de vreemde dialogen die je soms met kinderen van vier voert. Maar, en nu begeef ik me op glad ijs, want DIT mag je eigenlijk niet zeggen, hierover wordt je van tevoren niet ingelicht.

Er is ook een keerzijde. Die eerste 4 jaar ( na het vele slapen van de eerste maanden ) zal je huis er niet zo uitzien als VOORDAT je moeder werd, je doucht als laatste in het gezin tenzij je op een onmenselijke tijd opstaat. Je papieren liggen regelmatig in speelgoedbakken of worden gebruikt om op te tekenen en dat weekblad dat je zo graag las? Je loopt al weken achter! En dat is helemaal niet erg, daar kies je over het algemeen zelf voor. Ik net zo goed. Ik speel liever met Ashton dan dat ik afstof, dat komt morgen wel. Die leuke serie wordt wel weer herhaald en sla je over, naar het speelveld om de hoek gaan is VEEL leuker. En die leuke pumps bewaar je voor een avondje uit want die zijn niet handig als je achter een ridder, piraat of draak aan moet rennen. Niet erg, maar wel jammer dat ze soms 3 maanden later nog in de doos in de kast staan. En hoe heerlijk deze tijd ook is, ik geniet ook van tijd voor mezelf. Ik geef het eerlijk toe, ik zeg dat wat je bijna niet lijkt te mogen zeggen. Ik vind het stiekem wel lekker,

Een paar uur geen:

-          “mama ik wil yogi”

Om erna een woedeaanval te krijgen en me uit te schelden omdat ik de moed had hem niet zijn cars beker te geven.

-          “mama ik wil naar buiten”

-          “mama ik moet poepen en ik heb geen zin om m’n kont af te vegen hoor”

-          “mama ik wil weer naar binnen!”

-          “mama, waarom huilt Logan nu weer?”

-          “mama, ik wil een snoepje!”

-          “mama, ik lust er nog wel 1!”

-          “mama, ik wil NOG een keer drinken!”

-          “mama, ik wil Bakugan kijken!”

-          “mama, waarom is Bakugan nog niet begonnen, ik wil Bakugan zien!”

-          “mamamamamamamamamamamamama!”

-          “mama ik wil dus NU tv kijken, ik mag NOOIT eens wat!”

En daarom is “mama” blij dat haar oudste oogappelige spruit op de basisschool zit! Omdat “mama” anders moet worden afgevoerd en vergeet dat ze soms ook gewoon Vanity is. Omdat er op de basisschool mensen zijn die ervoor geleerd hebben met dit soort fratsen om te gaan. Ik doe vaak maar wat. Met liefde hoor, absoluut, ik zou hem ( buiten die heerlijke, prachtige schooluren om ) echt geen seconde kunnen missen. Nu even knuffelen met Logan, lekker op de bank in een opgeruimd huis. Totdat Ashton uit school is of Logan gaat kruipen en die geweldige, chaotische, drukke en vooral bijzondere fase weer opnieuw begint...