12 jaar geleden
Wat te doen als je kind stikt?
Het is een heftig onderwerp, waar ik eigen liever niet over had geschreven. Maar ik moet het kwijt. Afgelopen november maakte ik het al een keer mee met de dochter van een vriendin van mij. Zij stikte zowat in een snoepje. Op haar knietjes zat ze kokkend voor de tv terwijl ze knalrood werd. Alleen haar zusje was bij haar, maar haar moeder hoorde opeens iets wat niet klopte. Alsof het een instinct was. Ze rende naar haar toe en opa maakte er snel een einde aan. Het liep goed af, maar de schrik zat er aardig in. De volgende dag was ik er nogsteeds van geschrokken. Ik besloot thuis allerlei frutsels van mijn dochter weg te gooien die te klein waren om mee te spelen. Dat gaf me op dat moment even een beter gevoel. Ook heb ik meteen vanalles opgezocht op internet, met name over de heimlich greep.
Gisteren moest ik het helaas even zelf mee maken. Ik was een middagje met mijn dochter in de stad. Ik besloot de middag af te sluiten met het eten van een vietnamese loempia. Die kraam staat al jaren in mijn stad en het zijn mijn favoriete loempia's. Terwijl mijn dochter aan het smullen was bij de bushalte, bleef het even hangen in haar keel. Ze maakte een stikkend geluid en keek doodsbang uit haar ogen. Ik liet alles uit mijn handen vallen en greep met mijn handen naar het stukje loempia wat ik in haar keel zag zitten. Het duurde maar een paar seconden, want het stukje gleed gewoon verder haar keel in en er was niks meer aan de hand. Ze begon troosteloos te huilen. Ik voelde me compleet machteloos, maar was blij dat ze huilde, want dat kon alleen als dat stukje niet meer vast zat. Ik gooide de loempia weg en besloot meteen al nooit meer een loempia te halen. Het zal me nu iedere keer herinneren aan het feit dat m'n kind er bijna in stikte.
Heb jij ooit zoiets heftigs meegemaakt? Zoja, hoe handelde jij toen en hoe voelde jij je erbij?
Just4safety
Beste mensen, als jonge vader en tevens ambulance verpleegkundige zijn wij gestrta met het verzorgen van cursussen kinder EHBO en reanimatie/ het verslikken en stikken. Veel problemen die wij zien in en rondom huis zijn zaken die door een goede cursus te volgen goed op te lossen zijn. Hierdoor heb je veel minder zorgen en stress. Ik moet zeggen deze cursussen worden zeer goed bezocht en de reacties. Inmiddels zien we nu ook veel opa's en oma's die komen. Onze cursussen worden door zeer veel zorgverzekeraars terug betaald. Wij bieden de mogelijkheid om bij ons in Tiel te komen trainen maar we komen ook bij jou thuis. Wil je meer informatie neem dan eens contact met ons op via info@just4safety. Groeten, Wilco
Anoniem
Heb ook zo iets meegemaakt, een klein maandje terug nog. Wist gelukkig wat ik moest doen omdat ik naast EHBO ook BHV heb gevolgd. Dit keer was het een chipje. Niet groot maar toch in combinatie met te veel in een keer in je mond stoppen en proberen door te slikken geen goede combi. Natuurlijk raad ik ook iedereen aan om zo'n EHBO-curus te volgen, want naast je eigen kind of fam kun je ook mensen langs de weg of op je werkplek redden. Heb dit nu in ook al moeten doen (ongeluk op een snelweg, een persoon onwel in een dierenpark, een collega met een flinke snijwond). Niet leuk om te doen natuurlijk, maar tot nu toe toch een goed gevoel aan over gehouden. Wat ook belangrijk is om naderhand met je kind er over te praten. Geen grote happen nemen, goed kauwen. Het kind zal nu eerder de link leggen van wat er kan gebeuren.
Anoniem
Ongeveer 27 jaar geleden heb ik een reanimatiecursus gevolgd en ook al een slachtoffer gereanimeerd. Tijdens de cursus leer je ook hoe te handelen in geval van dreigende verstikking nl de methode van Heimlich, als je op internet dat opzoekt vind je hoe je kunt handelen bij een verstikking. Gelukkig heb ik dat nog niet meegemaakt, maar ik had nog niet zolang mijn reanimatie diploma toen ik werd geconfronteerd met een geval van reanimatie. Op dat moment raakte ik niet in paniek, bleef heel rustig en handelde zoals we dat hadden geleerd op de cursus. Helaas hebben geen van beide slachtoffers geen baat gehad bij mijn reanimatie, maar ik ben heel blij dat ik die cursus heb gedaan. Ik heb tenminste niet hulpeloos hoeven toe te kijken hoe een slachtoffer overlijdt en niks te kunnen doen. Dat de slachtoffers het niet gered hebben vind ik heel erg. Maar toekijken en niet weten hoe te handelen vind ik nog veel erger. Elk jaar ga ik naar de herhaling van de reanimatiecursus. Misschien red ik ooit een slachtoffer door mijn reanimatie.
Anoniem
Hallo allemaal, Ik heb het gelukkig nog nooit meegemaakt, maar ik kan me goed indenken hoe hulpeloos en in paniek je kunt raken. Gelukkig loopt het meestal goed af, maar het blijft opletten natuurlijk bij die kleintjes.