3 jaar geleden
Verwarring over de voornaam van je kind
Al jaren spraken wij samen over leuke babynamen en hielden we een lijstje bij met mogelijke kanshebbers. Natuurlijk wisten wij toen we begin 20 waren dat het voor ons nog wel eventjes ging duren, maar we vonden het leuk om te fantaseren over de namen van ons toekomstige kindje/kinderen. De lijst werd steeds langer, en natuurlijk werden er ook heel wat namen afgekaatst door één van ons. De naam Sophie was echter altijd een naam die we beide erg leuk vonden en als het ons gegund zou zijn en we zwanger zouden raken van een meisje, dan zou dit wel eens de naam kunnen worden. Maar... niets was minder waar, we kwamen er al snel achter dat deze naam echt totaal, maar dan ook totaal niet matcht met onze achternaam (iets met een reclame van vroeger, waarbij het deuntje niet meer uit je hoofd gaat). Om eerlijk te zijn baalden we hier beide best wel van, dit was de naam die we graag wilde geven als we een dochtertje zouden krijgen.
Toen ik in juni 2019 een positieve test in handen had, stond er inmiddels nog een ander favoriete meisjesnaam op ons lijstje 'Emma'. Samen bedachten we ons dat als het een meisje zou zijn, dat dit dan de naam zou zijn. Toen we er achter kwamen dat we daadwerkelijk ook een meisje konden verwachten, bleef, naast Emma, de naam Sophie nog steeds in ons hoofd spoken en was onze wens nog steeds om deze naam te gebruiken, maar dan misschien wel als 2e naam. Tot op een dag manlief opperde of het misschien niet een idee zou zijn om haar een dubbele voornaam te geven 'Emma Sophie'. Dit zou ons "probleem" met de combinatie van haar voornaam en de achternaam doen vervallen. We waren beide erg enthousiast en al vrij snel waren we het er over eens dat we onze dochter Emma-Sophie zouden noemen. Toch vond ik het stiekem best wel spannend, want ja een dubbele voornaam is toch niet iets wat je veel voorbij ziet komen. Althans, je ziet tegenwoordig veel mensen die hun kind een tweede naam geven, maar vervolgens maar voor één roepnaam gaan. Wij daarentegen wilden ons meisje daadwerkelijk ook echt Emma-Sophie gaan noemen. De vraag "maar hoe noemen jullie haar dan, Emma, of is het Emma-Sophie" hebben we tijdens, maar met name vlak na de bevalling dan ook vaak van mensen te horen gekregen. En inmiddels zien we nog steeds dat mensen vaak alleen spreken over onze dochter Emma, terwijl haar voornaam toch echt Emma-Sophie is. Ik moet eerlijk zeggen dat ik het ergens wel snap (en mijzelf er thuis ook nog wel eens op betrap), omdat men er gewoon niet echt aan gewend is, maar aan de andere kant vraag ik het me af, hoe moeilijk kan het zijn om gewoon de volledige naam uit te spreken zoals die is. Zelf hebben wij tig bijnamen voor Emma-Sophie en noemen we haar regelmatig Sophietje of slipt alleen het woord Emma wel eens uit mijn mond als we haar roepen. Dus ook wij zijn nog niet volledig gewend aan het uitspreken van haar hele naam, net als velen. Maar wanneer we met mensen over ons meisje praten dan gebruiken we toch altijd wel haar volledige voornaam Emma-Sophie. We hebben tot op de dag van vandaag geen spijt van onze keuze en zijn nog steeds verliefd op haar naam en hopen dat zij dit later ook zal zijn en zal weten hoe bijzonder en mooi haar naam is en wat haar naam voor ons betekende toen we die aan haar gaven.
Nu ben ik wel benieuwd of jullie kinderen ook een 2e voornaam hebben of dat jullie ook wel eens mee maken dat er verwarring ontstaat over de naam van jullie kinderen?
D_kort
Onze dochter heet Novalynn. In eerste instantie wilde wij er ook twee namen van Nova Lynn. Maar twee weken voor de bevalling toch besloten om het als één naam te schrijven. Dan kan ze later altijd nog kiezen of ze het ingekort wil hebben. Maar schrijfwijze moet wel altijd toegelicht worden als ze haar naam willen noteren ergens. Wij noemen haar buiten haar 'koosnaampjes' om dan ook Novalynn. Maar laat nou net mijn schoonmoeder altijd Nova zeggen. Gelukkig is ze op een leeftijd dat ze dan gewoon zegt nee oma ik heet Novalynn. Maar toch blijft ze stug volhouden. 🙄
Renske Ceylan
Ja hier heeft mijn dochter een 2e naam omdat m’n man (die zelf 1 naam heeft) dat zo leuk vond. Ze heet Aylin Suzan. Ik heb zelf een 2e naam en buiten die ene letter die op m’n initialen staat bij brieven wordt ik er verder nooit mee geconfronteerd. Maar nu is het in onze Turkse vrienden groep dus zo dat kinderen vaak 2 namen krijgen en dan voor de logica (?) is de 2e naam de roepnaam. Daarom kregen wij vooral aan het begin hele vaak de vraag of haar 2e naam haar roepnaam was.... ehhhh nee? En denk de familie in Turkije dat onze dochter een dubbele naam heeft en als ze het over haar hebben dan noemen ze ook alle 2 de namen op; Aylin-Suzan dus. Dat was dus NIET de bedoeling. Verder heb ik m’n brein gebroken over een Turkse naam die ik echt mooi vond die voor Nederlanders in 1 keer goed uit te spreken is, maar toch spreekt iedereen hem verkeerd uit. Ze heet Aylin. Ai Lin. Geen Elin, geen Ayleen maar ook dat moet ik verbeteren. Dus ja, namen.... het blijft altijd afwachten.
Mama Marlies
Onze dochter heet Sophia. Ze heeft een tweede naam Elisabeth, maar haar roepnaam is Sophia. Veel mensen dachten na de geboorte dat we haar wel Sophie zouden noemen. Het is mij een raadsel waarom, als we haar Sophie wilden noemen, hadden we die naam gekozen. We hebben zo vaak moeten verbeteren en nu is ze 6 en wordt er nog vaak gedacht dat het wel Sophie zou zijn. Maar de meeste mensen zijn er nu aan gewend.