Vaarwel kleuterklasje.

Wat een stap.

De kleuterjaren zijn voorbij en we beginnen aan een nieuw avontuur. 

Het voelt heel erg gek. Enerzijds het besef dat mijn oudste dochter groter wordt, anderzijds nog steeds het gevoel dat ze gisteren geboren is. Dat die jaren vliegen is ondertussen een cliché dat elke ouder kent en erkend. Een jaar lijkt maar enkele weken te duren en hoeveel uren zaten er ook alweer in een dag?

Ze is er klaar voor, dat merk ik aan heel veel dingen. 

Zo wil ze steeds veel meer gaan kunnen. Schrijven, lezen, rekenen, maar ook hoe ze moet omgaan met bepaalde dingen. Oh en ook,  ze heeft het tegenspreken ondertussen helemaal onder de knie. Ze weet perfect wanneer het -eigenlijk niet- moet. 

Beginnen bij het begin.

Vanaf september begint het serieuze werk. Huiswerk, toetsen en stilzitten. 

We kochten een nieuwe boekentas (het moest persé die ene van Jeune Premier zijn, want al de rest was niet mooi genoeg), roze pennen, driehoekspotloden en stiften. 

We lieten ons gaan bij Flingo voor nieuwe brooddozen, uitstekers, koekendozen en fruitdozen. 

Uiteindelijk nog een zwemzak, een turnzak, een nieuw badpak, etc etc. Kortom alles wat ze nodig heeft om dit nieuwe hoofdstuk goed te starten. 

Heel wat dingen hebben we bewust duidelijk laten personaliseren zodat er hopelijk niks verloren gaat. Het is ook een pak handiger, zeker aangezien onze meisjes ondertussen hun eigen namen herkennen. 

Labels lieten we bedrukken met "Zusjes De Winter", omdat ik geen zin had in 101 labels in de kast en te moeten zoeken naar waar nu weer juist die was van Démi of Fenne.

Gescheiden zusjes.

Dit schooljaar worden onze meiden ook gescheiden op school. Démi gaat naar de grote speelplaats en Fenne zit nog enkele jaartjes op de kleine speelplaats voor kleuters. Tussen beide speelplaatsen staat een draad gespannen waardoor ze elkaar wel nog kunnen zien, maar niet meer samen spelen. 

Tot nu toe zochten ze elkaar elke speeltijd op om even samen te zijn en geborgenheid te zoeken bij elkaar. Dat zal nu helaas niet meer lukken. 

Anderzijds zie ik er ook het positieve van in. Ze zijn elkaar nu echt wel beu gezien. Ze maken veel ruzie en doen elkaar pijn, maar ze kunnen ook niet zonder elkaar. Misschien gaan ze nu weer van elkaars gezelschap kunnen genieten na een hele dag van elkaar gescheiden te zijn. 

Wat met de maatregelen?

Ik hou wel nog steeds een beetje mijn hart vast wanneer ik denk aan alle Corona maatregelen die nog steeds van toepassing zijn. 

Het einde van vorig jaar ging als volgt: 

Handen wassen bij het toekomen op school en elke keer wanneer ze hoesten of niezen. Niet spelen op de speelplaats, maar zoveel mogelijk in hun eigen lokaal blijven of op hun deel van het schoolplein. Ouders die niet welkom zijn op schoolterrein en hun moesten kind ophalen en brengen met een mondmasker.

Ik ben benieuwd hoe ze het dit jaar gaan toepassen. Ik wil zo graag mijn studentjes zelf naar hun klasje brengen en hun helpen hun boekentasje te legen. Helaas besef ik dat dat nog niet aan de orde zal zijn, maar hopelijk komt er wel verandering in gedurende dit schooljaar.

Nog even...

Ze heeft er zoveel zin in. Voor nu ga ik nog een weekje mijn kleutertje knuffelen en genieten van het niets moeten doen, want vanaf volgende week beginnen we er weer aan. Vroeg opstaan, boterhamdozen maken en rushen naar school. 

Ze mag nog even klein zijn, voor ze begint aan het echte werk.

Liefs, 

Mamahippie.

En jullie, hebben jullie zin in het nieuwe schooljaar?