The big day; voor het eerst naar de peuterspeelzaal.

Na weken te hebben gewacht was het dan eindelijk 1 februari. Familie en vrienden waren al op de hoogte en gaven advies en wensten mij succes. Mij kennende had ik het wel nodig. Ze wilden maar al te graag fotos zien en details van haar eerste dag. Beloofd.

In de avond had ik eindelijk tijd om de kennismakings formulieren in te vullen. Je kent het wel, vragen over je peuter, ontwikkeling, spelen, slapen, eten etc.

Op een gegeven moment kreeg ik het spaans benauwd want ik kwam bij de vraag over zindelijkheid. Ik had al mijn zorgen opzij gezet en was blij voor haar. Nu had ik iets anders om over na te denken. Wel of geen luierbroekje? Vind ik het wel prettig als iemand anders samen met mijn kind naar de wc gaat. Voor die paar uurtjes hoefde ze toch niet op de pot. Thuis was zij altijd de hele ochtend droog dus ik vulde in dat wij bezig waren met potjes training en voor de zekerheid droeg ze wel een luierbroekje. 

Mijn moeder vond dat ik me aanstelde en was bang dat ik haar mee naar huis zou nemen als de rondleiding en kennismakings gesprek was afgelopen. Ik begon toch een potje te janken. Uiteindelijk had ik de formulieren ondertekend en zette haar kleertjes klaar voor de volgende dag.

Tring...tring...tring...07:30 ging de wekker af. Ik zette mijn mobiel op de oplader want moest natuurlijk wel leuke kiekjes maken. Het was The big day, maandag 2 februari. Kleine diva/ prinses eerste dag op het peuterspeelzaal. Vol goede moed stond ik op en liep naar haar kamer.

Ik probeerde haar wakker te maken maar ze wilde niet. Kleine diva pakte de dekentje en draaide haar om en sliep verder. Ja dag Asira, ik dacht het even niet hè. Ik was al nerveus maar doe mijn best dus jij ook je best doen. Had haar al eerder uitgelegd dat zij 3 dagen in de week met andere kindjes gaat spelen. Ook een juf die net als mama is en dat zij naar de juf moest luisteren. Dat ze samen liedjes gaat zingen, tekenen en buiten spelen. 

Maar nee hoor, asira wilde niks van weten. "Slapen", was haar antwoord. Ze protesteerde om te baden, eten en kleertjes aan te doen. Ik maakte snel een fles want wij hadden bijna geen tijd meer. Oma wilde ook mee dus wij wachtten op oompie, die zat in de file. Ik had het niet meer en asira werkte niet mee.

Ze huilde en huilde, pyjama deed ze niet uit, wilde niet op de pot. Eindelijk op de pot schreeuwde dat ze moest poepen. Dat deed ze dus niet maar bleef zitten. Ik had geen geduld meer en deed haar in bad zodat ik kon douchen en oma ook. Om 08:30 waren ze geopend en kon ik doorgeven dat wij laat zouden komen.

Oompie was gearriveerd en konden we allemaal naar de peuterspeelzaal. Het was al 08:45. We moesten voor die tijd binnen zijn. Maar goed, ik belde nog een keer want we waren verdwaald. Ik kreeg een meneer aan de telefoon en dacht die zal wel op de administratieve afdeling werkzaam zijn. Na een paar minuten te hebben rond gedraaid stapten oma, kleine diva en mama uit de auto en liepen voorbij de basisschool en kwamen aan op het peuterspeelzaal.

Eenmaal binnen hadden ze ons niet verwacht maar zagen mijn naam op de lijst staan en was van plan mij te bellen.  Het gesprek verliep goed en asira was in de tussentijd al aan het spelen. Oma en mama namen afscheid en gingen weg zonder enig gedoe. Het was inmiddels 11:45 dus kreeg een belletje van de leidster dat ik asira moest ophalen. Ik was met vanalles bezig en vergat de tijd. Ik sjeeste naar de psz en kreeg een geïrriteerde leidster. Uhoh, ik kreeg een preek..tjonge jonge.

Asira was erg moe en had geen zin in om de eendjes te voeren. Eenmaal thuis vroeg ik haar wat ze allemaal had gedaan en ze zette haar wijsvinger tegen mijn lippen en zei "ssssst mama". Wat een snotneus zeg. Ik had een prettig gesprek met mijn moeder en raadde me aan om toch maar de leidster asira laten verschonen. Goed dan. In de avond had ik alles klaar gelegd voor de volgende dag. Ik had de leidster verteld dat ze haar moesten verschonen want haar broekje was erg vol. Ze waren met mij eens maar toen ik haar ophaalde was asira weer nat. Waarop de leidsters antwoorden dat zij geen tijd hadden en de kleine waren vergeten. 

Woensdag was asira snotverkouden en melde ik haar donderdag ziek. Hopelijk kan ze maandag weer fris en fruitig aanwezig zijn. Dan zal ik eens met de leidsters gaan praten.