Te laat naar het ziekenhuis doorgestuurd

Deze titel houdt mij al langere tijd bezig. Voor de jongere lezers onder ons: 112 was voorheen 0611 en is verandert omdat ”Iedere seconde telt”.

 Vandaag is onze jongste dochter (ons zesde kind) geopereerd aan haar Lipbandje. Dit is operatief opgeknipt. Nou is dat op zich niet nieuw voor mij. Haar broertje heeft het ook meegemaakt. Dit was 7 jaar geleden. “Toen geluk nog heel gewoon was”.  Toen hadden wij nog een ziekenhuis op 12 km afstand. Deze ging echter “failliet” en mocht niet meer volledig draaien, het volgende ziekenhuis is 32 km verder en deze is ook ruim 2,5 geleden “failliet” gegaan en draait op dit moment niet volledig. Vandaag waren we in een ziekenhuis 51 km verder van huis voor dezelfde ingreep als die van ons zoontje.

Hoezo iedere seconde telt?

We laten in ons land steeds meer ziekenhuizen verdwijnen.

Omdat zo’n 2,5 jaar geleden het ziekenhuis “failliet” was werd ik door de tandarts naar een kaakchirurg kliniek gestuurd voor deze ingreep. Zo gezegd zo gedaan. Hier kon de dame niet onder narcose dus werd het onder een plaatselijke verdoving uitgevoerd. Dit was voor Jannette en mij geen leuke ervaring en het was vervolgens ook niet goed gebeurd. 

Op advies van de tandarts weer naar de kaakchirurg en hij adviseerde een nieuwe operatie, ook om het littekenweefsel van de vorige keer te verwijderen. 

Wat moet dat moet! Als het beter voor Jannette is dan gaan we ervoor!

Het dichtstbijzijnde ziekenhuis waar dit kan is dus 51 km verder en bij Jacob was dat nog 12 km. Dit kan ik nog steeds lastig een plekje geven. Bij Jacob moest ik er om 8:00 uur zijn, ging 7:45 uur de deur uit en was tussen 11:00-11:30 uur weer in huis (en het was in 1x goed).

Vandaag moest ik er om 7:00 uur zijn dus moest vanmorgen om 6:00 uur de deur uit en stapte er om 18:00 uur weer in. 

Omdat we nu veel verder van het ziekenhuis wonen wordt er minder risico genomen om ons eerder naar huis te laten gaan. Ik had ook het idee dat Jannette er veel meer last van had en zieker van was dan Jacob omdat er ook het littekenweefsel verwijderd moest worden, het bloedde veel meer en ze heeft veel overgegeven.

Een bijkomstigheid wat uit het Coronatijdperk is ontstaan,  is dat je maar met één ouder mag komen. Als iemand dichtbij een ziekenhuis woont is dat nog niet zo erg maar als je zelf met een misselijk kind een lange autorit moet maken is een tweede persoon erbij toch wel erg fijn. Al is het maar voor een paar extra handen.

Wat wil ik nu eigenlijk duidelijk maken met mijn verhaal. 

Laten we vooral de situaties gaan bestuderen en vergelijken en vooral geen ziekenhuizen sluiten. Ik hoorde een anesthesist vertellen dat ze de laatste tijd steeds meer spoedgevallen tussendoor hebben. Waar ligt dat aan? Te laat naar een ziekenhuis gestuurd worden, niet meteen serieus genomen worden??

Hebben we dit aan onze overheid te danken? Hebben zij een vinger in de pap. Het voelde voor mij vandaag wel zo! Dat wij, ook ik de dupe zijn van dit geheel.

Geef mij maar 0611 en alles dichtbij, dan 112 en alles ver weg.

Maar het allerbelangrijkste is dat Jannette geholpen is en nu lekker ligt te slapen in haar eigen bed.

Zoals het klokje thuis tikt…..

(Ps. Wij vloggen ook, iedere zaterdag avond komt er een nieuwe online; familie Smit Urk, YouTube)

Leestip: "Sorry, uw kind heeft diabetes.."