Sinterklaas dillema's

Oké we begonnen netjes zoals bijna heel Nederland op maandag 9 november om 18:00u het Sinterklaasjournaal te kijken. Was al wel een dingentje, het tijdstip, hoe gaan we dat nu weer doen met het eten. Op de bank met het bord op schoot niet handig met een 2-jarige, eerder eten was niet haalbaar, later eten, dan liggen de meiden zo laat op bed. Oplossing TV draaien en gewoon aan tafel eten. Trouwens de meiden eten wel een stuk beter als ze naar de tv ondertussen kijken.

Eerste week was het rustig in huis, nog niet veel spanningen. Maar toen Sinterklaas eenmaal op zaterdag 14 november was aangekomen kwam het. Vroeg wakker worden, “zit er wat in mijn schoen?” “Mag ik vanavond weer de schoen zetten?” Vast heel herkenbaar voor velen. En dat vind ik ook niet erg. Ze mogen elke dag de schoen hier zitten maar het wordt alleen in het weekend gevuld. Op pakjesavond pakken we dan uit met meerdere of een groter cadeau. Zo ging het afgelopen jaren prima. Tot dit jaar!

Mijn oudste dochter van 6 jaar kwam de week na de intocht wel met heel veel vragen thuis. Ze zit in groep 4, ze gaat over dingen meer nadenken. Waarom krijgt Pietje elke dag wat in de schoen? Waarom krijgt Liesje lego in de schoen dat is geen klein cadeautje, dat is zeker meer dan 10 euro! Ze was gewoon verdrietig dat haar schoen telkens leeg is en alleen maar putty had gekregen. (Voor degene die niet weten wat Putty is, het is een soort van slijm.) Bij mij zijn schoen cadeaus rond de 5 euro. Ben ik dan zo’n krenterig?

En nu? Ik wilde haar eigenlijk het grote geheim maar vertellen, verdriet en spanningen om de schoen zetten en geen cadeaus zag ik niet zitten, ik ben niet iemand die hele verhalen mee gaat spelen, ik vind het toch een soort van liegen. Ik vraag aan haar wat denk je zelf? Waarom denk jij dat het is? Krijg je als antwoord terug “dan ben ik zeker niet lief geweest” maar dan breekt ook je moederhart. Ik wilde dat ze samen met haar zusje het nog een jaar zou meemaken, het geloven. Haar kleine zusje begint het nu met haar 2,5 jaar helemaal leuk te vinden en zij heeft ook door dat ze cadeautjes krijgt. Het blijft leuk als je je kinderen zo enthousiast ziet.

Ik de volgende dag toch naar de action nog wat kleine schoen cadeaus kopen, helemaal tegen mijn principes in maar ik wil ook niet dat zij denkt dat ze niet lief is of minder krijgt dan haar klasgenootjes. Ze krijgen nu dus ook door de weeks wat in haar schoen, helemaal blij is ze gelukkig weer en ik krijg niet meer zoveel moeilijke vragen.

Eigenlijk is het toch te gek voor woorden dat ik dus met de meute meega! Hoeveel cadeaus gaan ze wel niet krijgen. 6 à 7 keer in de schoen, op school, op sport, op het werk van ouders, misschien nog wel bij opa en oma’s. Afsluitend met pakjesavond. Als ik het zo opschrijf is het echt te bizar hoe veel eigenlijk. Denk ik terug aan wat ze vorig jaar hebben gekregen, spelen ze er nog mee? Ik ben toch niet de enige moeder die hier mee tobt?

Hoe vaak zit er bij jullie wat in de schoen? 

Wat is jullie budget voor schoencadeautjes?