Ons huwelijksweekend - 1 jaar getrouwd.

Goedemorgen! Even geen blog op woensdag vandaag, maar een dagje eerder.

Want..... Vandaag zijn Ricardo en ik 1 jaar getrouwd (!) ?Jeetje wat vliegt de tijd.

En wat kan er een hoop gebeuren in een jaar.. Waar we vorig jaar nog volop bezig waren met de bruiloft regelen, en de bruiloft zelf. Zijn we nu vooral bezig met de komst van een nieuw babytje.......

Vanmiddag vertrekken wij voor 2 nachten / 3 dagen naar Tilburg om ons 1 jarig huwelijk te vieren.

Wij gaan lekker met zijn 3tjes (oke stiekem 4tjes ) genieten van elkaar en van het mooie gebied daar.

Maar het leek mij leuk, om vandaag eens terug te blikken op onze bruiloft.

Onze bruiloft is misschien een tikkeltje anders dan een 'normale' bruiloft.

Wij hebben voor een weddingplanner gekozen, omdat wij op best wel korte termijn gingen trouwen.

Het leek mij namelijk erg mooi om op 16 april te trouwen. Dat is dé datum dat Ricardo en ik officieel 'verkering' zoals wij dat vroeger nog noemde kregen.

Sinds die dag zijn wij onafscheidelijk. En dus moest er het nodige gepland worden natuurlijk.

Eerder hadden wij ons al eens verdiept in het bedrijf 'Trouwen in het bos' en dat vonden wij beide echt geweldig.

En dus hadden wij een afspraak gemaakt om langs te komen, en het nodige te bespreken.

De afspraak verliep fijn, wij hadden er beide een goed gevoel over en we hadden zelfs een locatie gevonden waar alles zou plaats gaan vinden.

Natuurlijk moesten we nog het 1 en ander regelen, zo gingen we op pad om de taart(en) te proeven samen wat ook echt erg leuk was om te doen. En zijn we samen naar de locatie gereden om het eens in het echt te bekijken, want het kon natuurlijk zomaar tegenvallen.

Maar dat was alles behalve dat, het was een prachtige locatie vonden wij en precies wat bij onze stijl van de bruiloft paste.

In de tussentijd waren we druk op zoek naar Ricardo zijn trouwpak, en mijn bruidsjurk.

Ik ging samen met mijn moeder, tante, schoonmoeder en vriendinnen op pad om mijn jurk te zoeken.

En ik slaagde uiteindelijk met een jurk waarvan ik nooit echt had gedacht hem te gaan kopen. Maar alles klopte gewoon, als je ons thema erbij pakte.

En dus liep ik met een trouwjurk de deur uit, helemaal happy!!

Ook Ricardo was redelijk snel geslaagd voor zijn trouwpak, en is samen met zijn vader op pad geweest en ook nog eens alleen.

De uitnodigingen voor onze bruiloft hebben wij zelf gemaakt. Niet omdat ik er geen kosten aan wilde hebben, in tegendeel.

Het leek mij gewoon een mooi, om liefde, tijd en energie in te steken. En dat heb ik gedaan en ben er nog steeds blij mee.

Net zoals wij het een leuk idee vonden om voor alle 'gasten' die bleven slapen een kleinigheidje op het bed te leggen.

Ik had een soort draaiboek gemaakt. En daarop hadden wij een beetje het programma uitgelegd, per dag. Dit in een leuk soort mega envelop (zie foto's ) gedaan.

Met daarbij een bedankje voor de komst naar onze bruiloft. Dit hadden we online laten maken bij (weddingdeco.nl).

Zie foto's onder aan de post voor het uiteindelijke plaatje.

Ik heb wat gepersonaliseerde cadeautjes laten maken, voor o.a. Yentl, mijn moeder, vader, broers, mijn tante, schoonouders en vriendinnen/vrienden. ( Zie foto's onder aan de blog. )

De dagen vóór de bruiloft waren ook erg bijzonder en speciaal. We hadden de bus van Ricardo zijn werk mogen lenen voor deze dagen. Een enorme bus, wat ook echt nodig was. Want omdat wij daar met zijn alle gingen overnachten een aantal dagen, moesten er natuurlijk enorm veel spullen mee.

Drinken - broodjes- beleg - drank - bloemen voor op de kamers - bruidsboeketjes van de meisjes - Ricardo zijn trouwpak mijn trouwjurk Yentl haar jurkje - onze kleding voor de rest van de dagen - snoep -chips - melk - yoghurt - fruit- brood beleg - zoet beleg - nou noem maar op..... We hadden aan alles gedacht.

Zelfs de airfryers, bakplaat etc etc gingen mee. Echt een enorme voorbereiding, een hoop boodschappen en een hoop gepuzzel. Maar wat was dit leuk om te doen.

De vrijdag voor ons trouwweekend heb ik lekker even genoten van mijn me-time.

Mijn nagels laten doen, een schoonheidsbehandeling en mijn wimpers laten doen.

Dit was tussen de drukke regel dagen echt even heel erg lekker.

Toen was het zaterdag ochtend. De laatste spullen gingen de bus in. Wij waren klaar voor vertrek.

Samen met mijn ouders, mijn broers en mijn schoonouders vertrokken we richting Epe.

Wat hebben wij hier naar uit gekeken zeg!! Toen we landgoed Welna op kwamen rijden, voelde het bijna als een soort thuis. Het was natuurlijk november toen wij daar voor het laatst waren, en nu stonden de bomen mooi in bloei etc.

We hebben alles uitgeladen, de bedden van de 'gasten' opgemaakt, kamers opgeleukt en alle boodschappen opgeruimd. Het was veel werk, maar het was het wel waard.

'S avonds gingen wij met zijn alle uiteten in het dorpje. Trouwens een heerlijk restaurant! Na het eten hebben we lekker rond het kampvuur gezeten, en op tijd naar bed gegaan.

Zondag ochtend, de dag dat de rest van onze familie en vrienden aan zouden komen. Maar eerst gingen we gezellig met zijn alle ontbijten aan de lange tafel.

Zo'n fijn en gezellig moment. Na het ontbijt zijn we ons allemaal klaar gaan maken, en kwamen de eerste gasten al weer aan. We hebben gewacht tot iedereen er was, lekker broodjes gemaakt drinken stond klaar zodat ze zich ook welkom zouden voelen.

Na dat iedereen een beetje geland was, hadden we een prikbord gemaakt. Met daarop allemaal sleutels met hun namen erop. Ze mochten nu hun kamers zoeken, want aan elke deur hing een houten hart met daarop de namen waar diegene zouden slapen.

Natuurlijk waren dit niet de echte kamer sleutels, die hadden we gewoon gekocht en het zelf opgeleukt. Het leek ons wel leuk om zoiets te doen.

Tussen door hadden Ricardo en mijn schoonvader onze fotograaf opgehaald die met het OV was aangekomen. Eline, onze topper! Zij bleef ook deze nacht overnachten. En ondanks dat zij nog niemand, behalve ons kon voelde het alsof het eigen was.

Nadat iedereen hun kamer gevonden had, gingen we lekker relaxen met zijn alle. 'S avonds gingen we met zijn alle weer aan de lange tafel eten. Simpel, maar lekker. Kip met patatjes, salade, stokbrood etc etc.

Na het eten was er een kampvuur, waar we met zijn alle rond om gingen zitten. Met lekker wat te drinken en snoepen. Mijn moeder had een spel bedacht, en gemaakt. Met allemaal vragen of het om de BRIDE of GROOM ging. Wat natuurlijk voor hilarische verhalen zorgde. Geweldig. Ook deze avond was het natuurlijk snel fris/koud buiten. Er bleven nog een paar mensen hangen, de rest is ook op tijd naar bed gegaan. Want morgen was het THE DAY.

16 april 2018

Het was de dag van onze bruiloft. Wat ook een hele planning met zich mee bracht. Gek genoeg hadden wij super goed geslapen. Ricardo en ik sliepen in een soort klein theehuisje, zo noem ik het maar. De rest sliepen in een grote villa en een soort boerderijtje . Toen we wakker werden had ik wel wat kriebels, maar gezonde spanning. We gingen naar de grote villa toe, dat was de soort van hoofdlocatie geworden. Daar gingen we weer lekker met zijn alle ontbijten. Alles ging zo vanzelf. Iedereen hielp op zijn of haar manier, er was eten genoeg. En tijdens het ontbijt was het zo fijn. En toen was het tijd om ons allemaal klaar te gaan maken. Ricardo en ik gingen beide ons eigen kant op. Hij werd klaar gemaakt door de mannen in het boerderij huis. Ik was in de grote villa, waar ik gelijk in de make up werd gezet door mijn vriendin. Heerlijk dat getut... En wat heeft ze me mooi gemaakt, die dag voelde ik me zo mooi haha.

Ook had ik een vriendin die kapster is, en die had mijn haar prachtig gedaan. Wauw.. Ondertussen liepen alle meiden/vrouwen alle kanten op om zich ook klaar te maken.

De sfeer was onwijs ontspannen, en zo voelde ik me dus ook. Yentl had nog eventjes geslapen voor de ceremonie, en werd op tijd wakker.

Ondertussen was Eline volop foto's aan het maken van hoe we klaar gemaakt werden. Leuk achteraf nu om te zien hoe dit bij Ricardo er aan toe ging. Want ik kreeg natuurlijk niets daar van mee.

14.30 zou de ceremonie beginnen, en ik was al die tijd nog steeds erg relaxed. Tot het moment dat ik echt mijn jurk aan had, en ik moest wachten.

Buiten zag je van alles gebeuren, zag ik de dag gasten al arriveren etc.

Daar stond ik dan, samen met Yentl mijn moeder en met Roos (nichtje en ook bruidsmeisje).

Waar Yentl nog een aantal keer struikelde over mijn jurk, en dus in tranen was af en toe.

Mijn vader kwam mij halen. Samen zouden wij naar het altaar lopen, waar hij me weg zou geven.

Dat vond ik zo mooi. En mijn vader had me natuurlijk ook nog niet gezien. Dat moment was erg speciaal en ook wel emotioneel.

De muziek begon te spelen, en daar ging Ricardo. Ik zag hem niet, maar het schijnt een enorm mooi moment geweest te zijn. Later heb ik dit terug gezien, en ja dat was heel mooi. Hij kwam met alle mannen aangelopen naar alle gasten.

Toen moesten mijn vader en ik. En toen we kwamen aan lopen zag ik Ricardo staan, hij werd emotioneel. Zo'n mooi moment. Zo bijzonder. Terwijl ik naar hem toe liep, zag ik veel mensen emotioneel worden.... Waaronder ikzelf natuurlijk.

Yentl was nog echt wel klein, en snapte niet goed wat ze met haar boeketje moest en had zoiets van hey mama waar ga jij nou heen. Logisch natuurlijk ook, dus dat liep niet helemaal zoals wij hoopte haha. Dus droeg mijn moeder het bord waarop stond daddy here comes mommy

Toen het moment dat mijn vader me weg gaf, was ook erg speciaal. De woorden die hij tegen Ricardo zei. En het moment dat ik Ricardo in zijn armen kon vliegen.

Toen begon de ceremonie. Die ook zo speciaal was. Met interactie van onze familie en vrienden. Dat maakte het allemaal nog persoonlijker voor ons.

Ook hadden Ricardo en ik voor elkaar een brief geschreven, en die lazen we aan elkaar voor. Emotioneel moment maar ook zoveel liefde. Wat ik ook best spannend vond, maar we did it.

En heb er geen moment spijt van. Ondertussen ging Yentl lekker haar gang, pakte de bloemetjes uit de vazen liep als een clown rond. Heerlijk precies zoals ze is en het had niet anders hoeven gaan.

Na de ceremonie was er tijd voor taart. Wij hadden gekozen voor een sweettable. Dus van alles wat. Meerdere soorten taartjes, zoetigheden. Bubbels en alcohol vrije bubbels.

En er was gelegenheid ons te feliciteren. Wij wilde dit niet in een rijtje, dus stonden we gewoon een beetje tussen iedereen in.

Na de taart en toast gingen de daggasten weg. Hier hadden wij speciaal voor gekozen. Waarom? Omdat wij alle dagen hadden gevierd met de mensen die dicht bij ons staan. En daar wilde wij gewoon mee verder gaan.

Toen die weg waren, gingen wij met zijn alle eten. Het eten was in de grote geitenschuur die tot een sprookje was omgetoverd.

Wij hadden gekozen voor een barbecue die aan tafel werd gebracht. Er stond dus een team voor ons te barbecue'en terwijl wij lekker aan tafel zaten.

Het eten was super lekker, en de sfeer was erg gezellig. En toen het moment van mijn mama.

Zij was zo stoer om voor ons te speechen. Iets wat echt uit haar comfortzone is, want zij houdt er niet van om in het middelpunt te staan.

Door dat wij het jaar ervoor veel en heftige dingen hadden mee gemaakt, was deze speech wederom erg emotioneel. Maar ook zó mooi... Nog steeds mega trots op haar dat zij dit voor ons gedaan heeft. En dankbaar!!

Na het eten hadden we nog wat zoetigheden, voor wie er wilde.

Wij zaten in een stilte gebied, waar dus geen harde muziek gedraaid mocht en kon worden.

Dit wisten wij van te voren, en vonden wij niet erg.

Wij zijn tenslotte niet van die feestbeesten. Wij houden meer van een gezellig avondje met mensen die wij lief hebben.

En zo was deze avond ook gepland. We zouden lekker een kampvuur aansteken, muziek op de achtergrond en gewoon gezellig samen zijn. Ook hadden we XXL spelen gehuurd, zodat het niet zo stijfjes zou zijn.

Maar dit ging helaas mis, die waren al opgeruimd voor we gegeten hadden....

Helaas deed de muziek box niet wat wij wilde, en moesten we over gaan op echt een bluetooth speeker.

Maar dat mocht voor ons de pret niet drukken. Het was een erg koude avond geworden. Dat was wel jammer, maar wat hebben wij genoten.

Van elke seconde. We waren nu man en vrouw... En dat klinkt (nog steeds) heel gek.

Toen het feest afgelopen was, ging iedereen terug naar het huis waar hij/zij verbleven.

Wij hebben nog alle cadeautjes kaartjes etc gelezen, en zijn in slaap gevallen. Met de lavendel van het gooien van de gasten nog in onze haren.

De ochtend na de bruiloft was een zonnige dag, eigenlijk net zoals alle dagen dat we daar waren.

Maar dit keer konden we 's morgens echt wel in het zonnetje buiten ontbijten. Dus haalde we alle tafels en stoelen naar buiten.

Bakte we de broodjes, en stond mijn vader voor wie er wilde eieren te bakken. Net 1 grote familie met zijn alle.

Kletste we na over de bruiloft, hebben we gelachen en gehuild. Want wat was het mooi...

Ook was het de dag dat we daar weg gingen. En met die knoop in mijn maag zat ik aan de ontbijt tafel.

Na het ontbijt, trok iedereen zich een beetje terug. Want er moesten koffers ingepakt worden.

En daar gingen de eerste gasten, die vertrokken naar huis. En ook gelijk mijn 1e paar tranen van die dag dan natuurlijk.

Tot iedereen weg gegaan was. Wat een naar moment was dit. Het was echt over ons bruiloft weekend.

Niemand kon deze fijne mooie dagen meer van ons afpakken, niemand. Herinneringen die voor altijd blijven. Waar we nog heel lang van na kunnen genieten. Maar oh, wat deed dit zeer. Het was zo'n mooie rustige omgeving.

Wanneer je buiten zat, en er nog niemand wakker was hoorde je alle vogels zingen.

Toen wij alles hadden schoongemaakt en opgeruimd, was het tijd om echt weg te gaan.

En ik bleef huilen. En nu rollen ook weer de tranen over mijn wangen. Wat ik nu typ, is alle dagen in een notendop al vind ik de blog alweer vrij lang. Ik kan niet alles tot in detail vertellen natuurlijk.. Dan wordt het een boekwerk.

Er is zoveel gebeurt, zoveel gedaan zoveel gelachen zoveel verteld.

Het waren 4 echt hele hele hele mooie dagen.

Gelukkig hebben we de foto's en film nog. En de herinneringen voor altijd in ons hart.

En weet ik, dat ik de aller aller fijnste en liefste mensen om ons heen heb. Er is zoveel liefde.

Bedankt voor het lezen, en het mee terug gaan naar onze bruiloft.

Wij gaan nu lekker genieten van elkaar, en van even een paar dagen rust.

XOXO