Mees is vannacht nog veel zieker geworden

Vrijdag 8 december 2023

We schrikken wakker van de telefoon die gaat, de verpleegkundige die vannacht voor Mees heeft gezorgd belt ons met een update van de nacht. Mees is vannacht nog veel zieker geworden, heel de nacht zijn ze bezig geweest met hem stabiel te krijgen en vooral te houden… We kleden ons aan en lopen direct door de nog donkere gangen van het ziekenhuis naar de IC.

Het eerste gesprek met de arts is pittig… Mees vecht voor zijn leven maar de artsen maken zich flink zorgen, we moeten er rekening mee houden dat als hij niet de bocht de goede kant op maakt we gesprekken gaan hebben over afscheid nemen, weer zakt de wereld onder onze voeten vandaan…

Mees is in een diepe septische shock beland, veroorzaakt door de Streptokokken A bacterie, normaal word je niet zooo ziek van deze bacterie. Het vermoeden is dan ook dat er nog iets onderliggend is, iets wat we nog niet weten, daar gaan ze deze ochtend verder onderzoeken naar doen, maar mijn gevoel zegt, foute boel.

Heel de dag blijven we bij Mees, of zijn we bij onze familie in het kamertje op de gang, we blijven hoop houden, we moeten hoop houden.

In de middag zitten we met een groot team van artsen en verpleegkundigen bij elkaar, het is inderdaad foute boel. In de beenmergpunctie die ’s morgens is gedaan is Leukemie gevonden, acute lymfatische leukemie. Kutzooi! Verdriet, boosheid, en heel veel tranen, alles komt eruit, net als een hele hoop vragen… Hoe dan? Waarom? Waarom Mees? Wat nu? 

Hij moet vanavond het bochtje gaan maken, het bochtje de goede kant op, en wij, wij kunnen alleen bij hem naast z’n bed zitten, er voor hem zijn, toekijken en hoop houden, heel veel hoop houden…

Hoop doet leven, toch?