1 jaar geleden
Jonge mama met een puber, hoe is dat?
31 jaar en een dochter van bijna 13.
31 jaar en ik heb al een dochter van 12 (bijna 13). Mijn dochter zit in haar eerste jaar van de middelbare school en is mega aan het puberen. Ondertussen komen we wel op het punt waar wij af en toe al vriendinnen zijn.
Terwijl onze vrienden ondertussen kleine kinderen krijgen heb ik al een aantal stappen gehad. De babytijd, de peutertijd, de kleutertijd, de basisschooltijd, en dan zijn we nu aangekomen bij de pubertijd. Al deze tijden vond ik erg leuk maar de pubertijd vind ik wel echt leuk. Ook brengt het soms onzekerheden met mij mee.
Is dat een zus of een moeder?
Ik ben mij er niet altijd van bewust dat ik een jonge moeder ben. Maar toch toen wij bijvoorbeeld de opendagen op de middelbare scholen hadden dan merk je dat je echt wel een stuk jonger bent (ondanks dat ook ik grijze haren heb). Ik zag ouders praten met de docenten en allemaal moeilijke vragen stellen. Ik zelf liep maar een beetje rond en liet Tahneay haar eigen gang gaan. Zij moet zich er immers fijn bij voelen. Ik denk ook dat elke school zich natuurlijk goed voor doet op zulke dagen en elke school heeft zijn plus en minpunten. Je ziet de andere ouders af en toe kijken en zich afvragen : "is dat een zus of de moeder?".
Ondertussen is het ook wel heel leuk. De nieuwe vrienden van Tahneay zijn helemaal verbaasd als ze zegt hoe oud ik ben. Ik merk dan dat ze eigenlijk wel trots is op hetgeen dat ze jonge ouders heeft. Wat ook een grote pluspunt is is dat wij regelmatig bij elkaar in de kledingkasten aan het rommelen zijn en alle schoenen doen wij (meestal) ook samen. Wat dat betreft ben ik wel een hippe moeder zoals haar vriendinnen en zij zelf ook zeggen. Zelfs met onze make-up doen we samen. Ook dansen wij samen op de muziek van Destiny's Child en de Spice Girls.
Ze wordt steeds meer mijn kleine vriendin. Ondanks dat ik een jonge moeder ben wil ik haar wel alle normen en waarden meegeven. Zo spreekt Tahneay met "u" naar ons en andere volwassen en geef ik haar ook de opdracht om af en toe op haar jongere broertje te passen.
Ik krijg vaak scheve gezichten "waarom zegt ze U, je bent nog niet zo oud. Maar wij vinden dat een teken van respect hebben en daar hoef je niet oud voor te zijn!
Hoe hebben jullie het met een puber in huis? Ik ben daar wel benieuwd naar :).
Liefs Jill
