Snap
  • Kind
  • opvoeding
  • invloed
  • positieve
  • papablog
  • opvoedregels

Hoelang houden jouw opvoedregels staande?

Papa is positief, maar ziet erg veel externe invloeden

Ik ben trots op de jongens. Trots dat ze luisteren naar de opvoedregels die ik ze opleg. Natuurlijk volgen ze de regels niet altijd op, maar in de meeste gevallen wel. En dat vind ik écht knap, want er zijn veel invloeden die ervoor zorgen dat ze van deze regels af kunnen wijken. Met al die invloeden vraag ik mij soms af waarom we kinderen op een bepaalde manier opvoeden. Hebben jullie dit ook weleens?

School kan een grote invloed op ze hebben


Eén van die invloeden is de school, daar spenderen ze buitenshuis de meeste tijd door. Natuurlijk leren ze daar veel goede manieren van de juffrouw en meester, maar ze staan daar ook bloot aan mindere invloeden. Het poep- en schijtgehalte is best groot op onze basisschool. Dit merk ik vooral als er bij ons een kindje komt spelen. Gelukkig wordt het niet veel erger dan dit, maar een enkele keer hoor ik woorden waar de televisie een pieptoon voor zou gebruiken. De vieze taal is niet het enige waar de jongens aan bloot gesteld worden, rare maniertjes ook. Ik moet echter zeggen dat de jongens niet mee gaan in de vieze taal en de rare maniertjes. Ze kunnen onderscheid maken in wat normaal is en wat toch wel een beetje raar is. Is dat misschien de meerwaarde van opvoedregels die we hanteren?

Oma laat de alarmbellen in de auto af gaan

Helaas was school niet de enige invloed van buitenaf. Soms kon een mindere invloed zelfs uit de vertrouwde omgeving komen. Bij ons deed oma nog weleens iets dat strookte met mijn opvoedregels. Afgelopen zaterdag gingen we met oma uiteten en in een tijdbestek van twee uur schond ze drie regels. Het begon al in de auto. Het moment dat we de parkeerplaats van het restaurant opreden deed ze haar gordel af. Oma, we reden toch nog! De auto liet alle mogelijke alarmbellen horen, maar het deerde oma niet. Iedere keer dat ze met ons meereed, ging die gordel te vroeg af. In het verleden had ik al eens gevraagd dit niet meer te doen, maar er kwam er geen verbetering in.

Niet proosten en zomaar naar het toilet lopen tijdens het diner

Aan tafel in het restaurant brak ze de tweede keer een regel. Het brood met kruidenboter werd op tafel gezet. Diego wilde wel direct aanvallen, alleen wist hij dat hij op de drankjes moest wachten en eerst moest proosten. Oma had geen zin om te wachten en ze maakte direct gebruik van Diego zijn aarzeling. Zonder een proost of een ‘eet smakelijk’ zat het broodje in haar mond. Ik keek naar de jongens en gaf non-verbaal aan dat het niet zo hoorde. De laatste regel brak oma tijdens het dessert. Terwijl Diego nog zat te eten, zei ze dat ze naar het toilet moest en liep ze zo van tafel weg. Zij had namelijk haar dessert al op. Diego keek mij aan met een vragende blik: pas als iedereen klaar was mocht je toch van tafel?

Gelukkig zijn dit drie kleine momenten, maar het doet mij wel denken hoelang een kind je opvoeding volgt. Er kan zo iemand langs komen die ervoor zorgt dat de jongens mijn opvoedregels overboord gooien. Een nieuwe vriendengroep, je toekomstige vrouw/man of een Youtuber. Ik heb er vertrouwen in dat ze dan nog steeds het normale van het rare kunnen onderscheiden. Jij ook?