Snap
  • ziekenhuis
  • ziek
  • slaaptekort
  • #epilepsie
  • Chronischziek

Het leed dat EEG slaaptekort heet

Een nieuwe dag in het ziekenhuis

Met een 'EEG na slaapdeprivatie' kan de dokter onderzoeken of je epilepsie hebt en hoe dat komt. < bron WKZ

Het is maandag op dinsdagnacht, de wekker staat op 2.00 uur om precies te zijn. Mijn man zal er deze nacht uit gaan met Viënna en haar wakker houden. Ik zal nog wat proberen te slapen zodat ik fit naar het ziekenhuis in Gent kan rijden.

De wekker gaat, B gaat uit bed en neemt Viënna mee. Ze heeft er zin in, want ze gaan een feestje houden. (Je moet er immers wat leuks van maken) chipjes, wat siroop, en haar favoriete film SING helpen haar door de nacht.

Om half 5 ben ik er ook wel klaar mee en ga uit bed. We maken ons klaar om op tijd richting het UZ te rijden. Er is flink sneeuw gevallen en op dinsdag is het altijd al zo druk op de weg.

We glijden / rijden rond kwart voor 6 thuis weg. Wat een ellende op de weg! We doen er ruim 3 uur over en zijn daardoor later dan gewenst in het ziekenhuis. Snel aanmelden en door naar het kinderziekenhuis. Eenmaal daar plaats genomen roept Viënna dat ze NU uit de kinderwagen moet want ze moet overgeven.

Ze was afgelopen weekend al ziek. Tel daar een slaaptekort en wagenziekte bij op, en je krijgt golven waar je 'u' tegen zegt.

Rennend naar het toilet kwam de epilepsieverpleegkundige ons al halen. Na even wachten konden we direct mee naar de kamer. Vienna werd aangesloten, en voor het eerst mochten we beiden bij haar blijven. Voor ons was het ontzettend spannend of ze überhaupt ging slapen, want wie haar kent weet dat ze nergens anders slaapt.

Ze was doodop en we hadden haar thuis voorbereid op wat er zou gebeuren en hoe belangrijk vandaag is. Het was heel belangrijk dat ze zou gaan slapen want dan kan de arts haar verder helpen. Met dat heel duidelijk vertelde ze s’avonds thuis dat ze er alles aan heeft gedaan om in slaap te komen en dat was met succes.

Na zo’n 20 minuten friemelen viel ze in slaap. Nu moest ze zo’n 30 minuten aangesloten blijven slapen. Ze lag heerlijk te slapen, maar oh wat was het zielig haar terug wakker te moeten maken. Ze moest na haar dut nog wat kleine testen doen. Helemaal van slag en nog doodop, ze was nog lang niet klaar om mee naar huis te gaan. Ze werd afgekoppeld en daarmee was dit onderzoek al klaar.

We wachten nu in spanning op de uitslagen, en lopen vooral al de hele week met een meisje wat meer dan moe is.

Liefs