Grote zorgen, kleine zorgen...

Zorgen om (n)iets

Mia huilde veel toen ze klein was. En ik zat uren op internet te zoeken waarom ze mogelijk huilde. Ik ken alle beschikbare opnames van hongerhuiltjes, pijnhuiltjes, slaaphuiltjes etc. Ik maakte me zorgen, maar zonder duidelijke reden, want ze at en dronk en belangrijker nog ze groeide als kool.

Nu zitten we in een andere fase. Ons kind slaapt sinds een dikke week uit. En daar maken wij ons zorgen over. Heeft ze koorts? Heeft ze uitslag? Is ze nog steeds verkouden? Zou er iets aan de hand zijn? Ik moet er ergens ook om lachen, want wie wenst er nu niet dat z’n dreumes tot een uur of 9.00 ‘s ochtends slaapt, maar toch...

Dus ik duik weer op internet om te kijken of dit wel ‘normaal’ is en na een korte speurtocht kom ik erachter dat er meer kinderen van rond de 20 maanden zijn die ineens extra slaap nodig hebben. En tijdens het lezen denk ik; wat hebben wij geluk. Ons kind slaapt uit in plaats van dat ze vroeg wakker wordt en om 10.00 uur weer naar bed wil. Toch zetten wij voor de zekerheid de wekker om 9.00 uur. Dan moet er echt gecheckt worden of ze nog warm is en ademt. Want ergens speelt nog steeds die gedachte; is dit wel normaal?