en ineens was daar een baby....

Mijn oudste zoon is 22 maand. Heeft 9 maand mijn buik gezoend, gestreeld,geknuffeld. In de navel wilde je vrachtwagens duwen, hele tuitbekers naar binnen, koek en sambaballen. Delen met wat daar in mijn buik groeide. Een baby benoemd met tekenfilms en reclame materiaal proberen uit te leggen. op kraambezoek geweest maar daar moest je niets van weten en vond het heel spannend. 

De dag aangebroken dat ik het leven ging geven aan je broertje buiten de buik. Je ging met oma mee en beleefde een spannende ochtend. Je voelde dat er iets gaande was. Bij oma thuis heb je niets meegekregen. om 09:07 je broertje thuis geboren en alles gezond en wel. Oma gebeld en jullie zouden na je middagslaapje komen. Ik had het in mijn hoofd. rustig binnenkomen en uitleggen wat er nu gebeurt was. Daarna patatjes en taart toe want het was tenslotte feest. Niets minder waar. 

Je kwam binnen en daar stond een mevrouw met handschoenen bij mama. Wat op zich al raar was aangezien ik niet op de bank zat. Argwanend de woonkamer in en wilde mij een zoen geven.. totdat daar ineens een baby in mama's armen lag. je deinsde terug. Verwacht dat wel maar deed mij wel verdriet te zien dat je zo schrok. Vanaf dat moment is ons gezin compleet alleen ook zoekende naar balans. 

De eerste week wilde je niets van je broertje weten en je snapte dan ook niet waarom papa alles met je deed. Ik wilde je zo graag weer even optillen bij je tranen en weer interactie met je hebben. Maar ja die baby zat jou in de weg en deinsde ook iedere keer weer terug na je spontane lach om mij te beklimmen. 

Na een week wilde je langzaam even kijken, hoe dit kleine wezentje er nu eigenlijk uitzag. soms even spieken en daar bleef het bij. week twee wilde je al wel wat langer kijken en kwam mij zelfs een kus brengen wanneer ik je broertje aan het voeden was. Wat een verandering al weer. Ondanks je mooie gezonde broertje en de verliefdheid die ik bij hem voel, steekt het ook dat ik jou zo verloren zie op momenten dat ik bezig ben. Tuurlijk "hoort het erbij" maar oh man wat mis ik jou! Ik mis onze interactie , ik wil graag aan je behoefte gehoor geven. Ik wil je graag troosten als je iets spannend vind en met beide armen vastpakken. Alleen op de voedingsmomenten zullen wij allebei genoegen moeten nemen met een plekje naast mij op de bank en een aai over je bol gecombineerd met een eenarmige knuffel. 

Week drie alweer en inmiddels heb je zijn voetjes gevoeld. Het blijft zoeken aangezien je broertje nog geen ritme heeft en jij weer geduldig wacht tot hij slaapt zodat ik je even volledige aandacht kan geven en je naar bed mag brengen. Je papfles geven in de wiegstoel en even ons moment pakken. Soms een uur verstreken na je middag slaap. zo moe als je bent met een aai over je bol, beide armen en een knuffel van een half uur ondanks dat je na een paar slokken in slaap stuitert. Je bent zo geduldig en ik ben zo onwijs trots op je. 

De vermoeidheid laat de afgelopen week ineens een boze mama zien, die je bijna nooit ziet. oh wat voel ik mij schuldig. ja ik ben ook mens maar dat praat mijn gedrag niet goed. Je zoekt en ik zoek met jou, iets waar we samen doorheen komen. Jaloers? nee dat ben je nog niet. je broertje mag zelfs spontane kusjes ontvangen en vertederd geef je een aai over zijn bol als je spelenderwijs langsloopt. Wanneer er een patat dag is wil je de vreugde delen en hem alvast wakker maken want de patatjes zijn er! 

Nog maar 4 weken geleden bevallen en mama vind het een hele opgave om met jou en je broertje naar buiten te gaan. Iets wat ik je graag wil geven maar ook niet goed weet hierin een weg te vinden. Voorzichtig al een keer geprobeerd maar ik vind het lastig en jij bent hier wederom de dupe van, sorry mijn liefste oudste. Er wordt je veel opgedrongen waar je niet om hebt gevraagd. Maar ik beloof je dit kunnen wij en samen vinden wij een weg. Ik blijf van je houden voor nu en altijd, je bent mijn eerste kindje en dat blijf je, je bent mijn kanjer en je broertje mijn topper. Op beide zo trots als een pauw en ik zal jullie beschermen en er altijd voor jullie zijn. Gelukkig wil je nog steeds met mij trouwen en ik met jullie. 

Ineens was daar die baby en jij grote broer en man wat ben ik trots te zien hoe jij een voorbeeld bent voor mij want ik heb het er best nog wel eens moeilijk mee. 

hvj liefs mama