En dan heeft je dochter van drie peuterhypoglycemie

we hadden de avond van tevoren een feestje gehad en mijn dochters zijn langslapers, dus we konden lekker uitslapen. Rond elf uur werden we wakker en de meiden werden ook wakker. Lekker samen met mama douchen, maar mijn jongste ging op de grond van de douche zitten. Ik pakte haar op en zei dat ze wel moest staan. Meteen zakte ze weer door haar benen en hing slap tegen me aan. Ik wist het meteen. Dit was niet goed. Ik gilde dat mijn man moest komen. Hij pakte haar over en droogde haar af. Ondertussen droogde ik mezelf af en mijn oudste zorgde ook dat ze aangekleed was. Meteen een trainingspakje aan, jongste aangekleed terwijl mijn man zich aankleedde. In de auto gevlogen en onderweg de hap gebeld. We mochten meteen doorlopen. Maar hun konden ook niks vinden. Vlug oversteken om bij de eerste hulp te komen. De artsen daar pakten mijn meisjes meteen over en ze werd lekgeprikt, maar ze gaf totaal geen reactie. Ik zat bleek en ongerust naast haar bedje en de artsen probeerden me gerust te stellen. Toen kwam de uitslag..... haar suiker was maar 2.2 veel te laag. Bijna coma niveau. Ik schrok me dood. SUIKERZIEKTE?! Het komt voor in mijn familie..... ze gaven haar meteen glucose en ze kwam weer rustig bij. Toen begon het geschommel, dan weer te hoog maar het zakte als een idioot weer te laag. Vier nachten ben ik in het ziekenhuis geweest voor ze haar suiker weer normaal hadden. Naar huis met het advies haar zeer regelmatig te laten eten, om de 2 uur. Doorgestuurd naar Maastricht. Daar kreeg ze de test die duidelijk moest maken of ze inderdaad peuterhypoglycemie had.

Mijn arme meisjes mocht 24 uur niet eten terwijl ze haar elk uur in haar vinger prikte om haar suikergehalte te meten. Tegen de ochtend begon ze weer loom te worden. Meteen weer bloed afgetapt uit haar infuusje, het wilde niet lukken, toen zei ik dat ze verdomde maar in haar andere hand moesten prikken, ze merkte het toch niet!

De uitslag was dat mijn muisje maar 12 a 13 uur zonder eten kon, terwijl een kind van haar leeftijd dit minimaal 24 uur moet kunnen.

Haar medicijn was om elf uur s'avonds nog mayezena met yoghurt eten en heel regelmatig eten overdag. We hebben zelf maar een glucosemeter gekocht om haar suiker te controleren als ik het niet vertrouwde. Als ze ziek werd en niet at was ik enorm bezorgd terwijl andere me voor gek verklaarde soms. De eerste maand na haar eerste episode ging ik vier keer per nacht kijken of alles nog goed was. Ik sliep amper. Toen storten ik in. Mijn man heeft me in bed gestopt en ik heb 15 uur geslapen. Langzaam kreeg ik weer vertrouwen in het lichaam van mijn muisje.

Nu is ze half zeven zoals ze zelf zegt en we moeten de test weer herhalen. We hebben het eerst aan haar gevraagd of ze het wil. Ja ze wil zelf weten of ze eroverheen is, en wij als ouders ook. Dus moeten we binnenkort weer naar Maastricht voor dat rotonderzoek. Maar hopelijk krijgen we goed nieuws.