Een papa’s kindje of een mama’s kindje?

Sommige kindjes hebben een favoriete ouder. Favoriet is misschien wel een iets te groot woord, want ik weet zeker dat ieder kindje evenveel van elke ouder houdt. Maar je hebt vast weleens gehoord van de uitdrukking ‘papa’s kindje’ of ‘mama’s kindje’.

Zo noemt een vriendin van mij haar jongste dochter een echt ‘papa’s kindje’. Ze huilt als papa weggaat naar zijn werk en als er iets is, wordt ze het allerliefste door haar papa getroost.

Als ik dan kijk of Hayley nou een mama’s of een papa's kindje is, weet ik het eventjes niet. “Ze is over duidelijk een papa’s kindje.” roept Pablo meteen al als ik de vraag aan hem stel. Natuurlijk wilt hij horen dat het zo is, maar ik ben het er niet helemaal mee eens. Vaak is de papa de minst strenge ouder, nou hier niet. Ik ben heel lief voor Hayley. Ik ben nou eenmaal elke dag met haar, dus om constant de 'bad cop' te zijn, nee daar heb ik geen zin in. Pablo is vaak strenger en als hij haar op haar kop geeft, rent ze snel mijn kant op om zich te verstoppen. Maar andersom ook. Ik zeg niet meteen dat Pablo dan ook haar favoriet is.

Een echt duidelijke voorkeur heeft Hayley niet, maar bij veel dingen heeft ze mij toch wel nodig. Als papa haar naar bed brengt, moet mama haar altijd als laatste nog even een kusje geven. Ze wilt mij als laatste zien voordat ze naar dromenland gaat en zodra ze valt roept ze vrijwel meteen al huilend “mamaaaa!!” (Ik denk dat veel mama’s dit wel herkennen). Maargoed wat niet is, kan altijd nog komen. Wie weet komt Hayley binnenkort in de voorkeur- fase terecht.

Bij kinderen die wel een specifieke voorkeur hebben, kan dit dus een fase zijn. De ene keer is mama de ‘safe-spot’ en de andere keer papa. Ik denk dan ook persoonlijk dat het een testfase is van een kindje. Hoe reageert papa en hoe reageert mama op bepaalde dingen? Bij wie kan ik dan het beste wezen? Als ik hard val wil ik mama en als mama boos is, wil ik naar papa. Want als mama boos is, zal zij je niet gaan troosten!

Als ouder hoef je je denk ik ook niet afgewezen te voelen, wanneer je kindje een voorkeur heeft voor de andere ouder. De fase gaat vanzelf wel voorbij (denk ik) of misschien ben jij na een tijdje wel de favoriete ouder. Mijn tip: Maak er in ieder geval geen strijd van!

En hoe is het bij jou? Is jouw kind een mama’s kindje of een papa’s kindje?