EEN BRIEF AAN MIJN DOCHTER – LIEVE LOLA 33 MAANDEN

Lieve Lola,

Wat ben je toch weer veel gegroeid in de afgelopen maand. Er zijn veel positieve veranderingen maar ook een paar minder fijne. Ook ben je voor het eerst met mij naar het theater geweest en gingen we opnieuw naar de bioscoop. Wat was dat leuk en wat heb ik van je genoten!Ik merk echt dat je een grote meid aan het worden bent. Zo bijdehand en zo eigenwijs. Op het schooltje noemen de leidsters je "juffie" omdat je nog steeds overal met je neusje bovenop staat en alle andere kindjes verteld wat en hoe ze alles moeten doen. Kleine wijsneus! Gelukkig kunnen ze vooral om je lachen

Je bent tegenwoordig dol op knutselen. Het liefst wil je verven, maar ook plakken met de plak, funmaïs of met stickers vind je helemaal leuk. Kleuren met kleurtjes en krijtjes is voor baby's, want je wilt graag met stiften en pennen tekenen. Laatst kon ik je nog net tegenhouden voordat je mijn leesboek wilde gaan versieren met een pen. Oops! Als we thuis zijn wil je vaak ook 's middags even lekker buiten spelen. Twintig rondjes fietsen op je driewieler of even samen voetballen. Toen er vorige week een mini laagje sneeuw in de tuin lag wilde je heel graag op de slee gaan glijden. Helaas ging dat niet omdat er te weinig sneeuw lag. "Waaarrrrom niet, mama?!?!"

Er zijn ook een paar dingen die de laatste tijd niet zo goed gaan. Zo kun je erg goed super langzaam eten. Of je eet echt super weinig en zegt dat je geen honger meer hebt. Daarna gooi je het bestek over tafel met een blik van "zo, ik ben klaar!" Of je schreeuwt ineens heeeeel erg hard als je iets niet wilt of wanneer iets niet lukt. Papa en mama willen niet dat je dat doet, dus oefenen we samen met je dat je rustig blijft en om hulp mag vragen. Dat doe je gelukkig steeds beter. Goed zo, moppie! Meestal lukt het zelf wanneer je rustig iets opnieuw probeert.

Ook het slapen is de afgelopen maand was wisselend. Soms val je direct in slaap maar soms is het één groot drama om je tandjes te poetsen en je uit het bad te krijgen. Dan is niets meer goed. Dat vind ik dan zo jammer, zeker omdat ons avondritueel altijd een fijne afsluiting van de dag is. Ook word je vaak 's nachts wakker en roep je gekke dingen over dat je zelf de was wilt doen of dat je dorst hebt.

Met Coco speel je vaak op de speelmat. Soms vindt je het lastig om lief met haar te spelen en ben je best wel lomp. Dan ga je boven op Coco liggen of pak je haar speelgoed af omdat jij er mee wilt spelen. Je vindt het best wel moeilijk dat je nu je aandacht moet verdelen met je kleine zusje, ook al is ze jouw liefste vriendinnetje. Papa is trouwens jouw beste vriend, vertel je altijd. Mama niet, papa!

Je krijgt trouwens steeds meer gevoel voor ritme, je zingt en "drumt" tegelijk of zingt woorden die op elkaar rijmen. Jouw zelfverzonnen liedjes zijn zo leuk! Je bent trouwens echt een clowntje en een kei in gekke bekken trekken. Wanneer je dan iemand aan het lachen maakt straal je helemaal. Gekke meid!

Wat ben je toch een heerlijke vrolijke en ondeugende peuter en wat geniet ik veel van jou!

Ik hou zo veel van jou, lieve Lola!

Tot aan de maan en terug!

Liefs,

Mama

Lees mijn andere maandelijkse brieven aan Lola hier & mijn maandelijkse brieven aan zusje Coco vind je hier