11 jaar geleden
De amandelen zijn er uit, maar het gaat niet goed!
De amandelen worden er bij Megan uitgehaald in het ziekenhuis, maar eenmaal thuis wil ze niets eten en drinken. Zelfs geen ijsjes. Lees meer!
Wat is dat enorm tegen gevallen zeg! Zo dat is er uit.
Het is inmiddels al weer bijna 3 weken geleden dat ze eruit gehaald zijn.......op 13 augustus om precies te zijn maar wat een hele simpele ingreep is van nog geen 10 minuten wat een helse dagen heb je daarna zeg. Dat vertellen ze er van te voren echt niet bij hoor. De KNO-arts doet er luchtig over en zegt het is zo gebeurt en met een paar dagen zijn ze weer helemaal de oude......nou ik kan je vertellen: ONZIN!
Amandelen laten verwijderen
Ons eigenwijze meisje van bijna 3 mag als 2de de behandelkamer in en na wat extra slaapmiddel valt ze eindelijk in slaap. Nog geen 20 minuten later is ze al weer op de uitslaapkamer en dan begint de ellende. Nog half onder narcose worden ze geconfronteerd met helse pijnen en extreme misselijkheid, daar boven op zijn ze ook nog eens mega boos omdat ze zich beet genomen voelen door ouders en artsen! Ze zouden alleen maar gaan slapen en ijs krijgen.
Op de zaal zijn nu alle kindje wakker en allemaal zijn ze boos en enorm verdrietig, wat wel een grappig tafereel geeft voor de ouders alleen de kindjes kunnen er totaal niet om lachen. Na een paar slokken drinken mag je het boze kindje mee naar huis nemen. Overal zit bloed waardoor het lijkt alsof je kind een slachtveld overleeft heeft maar je mag naar huis. De arts geeft nog een kort verslagje en wijst je er nogmaals op dat als je kindje maar voldoende drinkt dat er niks aan de hand is en ze met een paar dagen echt volledig op geknapt zijn. Ontstekingen komen zelden tot nooit voor en in hele zeldzame gevallen ontwikkeld zich een abces op de wond maar dat verteld hij alleen omdat dit op zijn afstreep lijstje staat en we moesten daar maar niet te veel over nadenken. Thuis aangekomen proberen we haar wat te laten drinken maar ze wil niks en niet lang daarna valt ze lekker in slaap.
Op donderdag gaat het nog steeds niks beter en ze eet niet en ze drinkt nauwelijks en ook ijs wil ze niet. Ik besluit de KNO-arts toch maar even te bellen en deze verzekerd mij dat dit de ergste dag is en dat het morgen toch weer beter moet gaan.
Vrijdag gaat het nog steeds niet goed en we mogen kiezen……..het ziekenhuis met een preventief infuus en onder dwang laten slikken (dat wat we zelf al sinds maandag doen) of het thuis blijven proberen en zaterdag naar de spoedpost. We kiezen voor dit laatste en zitten zaterdag om 8 uur al in de auto. Daar aangekomen moet er met geweld in de mond van Megan gekeken worden en dan word al snel duidelijk dat ze, het zeer zeldzame, een abces op de wond heeft waardoor ze dus zoveel pijn heeft dat ze niet kan slikken. Ze is nog niet geheel uitgedroogd en omdat de enige remedie slikken is besluiten we haar toch weer mee naar huis te nemen. Als deze complicatie niet voldoende is word het ook nog eens 30 graden dit weekend waardoor de uitdroging haar grootste vijand aan het worden is.
Zaterdag is de ergste dag waarop de symptomen van uitdroging duidelijk merkbaar zijn. Ik moet zeggen dat ik het dood eng vond zeker omdat ze af en toe volledig gedesoriënteerd was en alleen maar boos om zich heen kon slaan. We hebben een paar keer op het punt gestaan om in de auto te springen maar dan kwam ze weer even terug en nam ze een paar slokken drinken waardoor ze weer een opleving kreeg. Misschien hadden we naar het ziekenhuis moeten gaan, maar we hebben besloten dit niet te doen ook voor haar zelf. We moesten haar onder dwang met 2 man vasthouden om er 2 ml vocht in te krijgen. Dit zelfde zouden ze in het ziekenhuis gedaan hebben maar dan zijn het wild vreemden waardoor je bijna verzekerd bent van een ziekenhuis trauma en wil je dat? Begrijp me niet verkeerd hoor, het is hel om je kind zo te zien maar het was kiezen uit zelf doen of wild vreemden het laten doen…..dan kiezen wij het laatste! Mijn man heeft vrij genomen om haar de beste zorg te kunnen geven die we konden bedenken en in haar eigen vertrouwde omgeving en ik zou het de volgende keer net zo doen!
Zondag breekt het abces open en vanaf dat moment komt er eindelijk een stijgende lijn in haar herstel! Ze gaat eten en drinken als nooit te voren en een paar dagen later kunnen we zelf de pijnstilling gaan afbouwen. Ze heeft een week paracetamol in combinatie met ibuprofen gekregen, dit is al meer als wat er normaal voorgeschreven word maar zonder had ze zeker in het ziekenhuis beland.
We zijn blij dat het allemaal achter de rug is en Megan eindelijk aan het op knappen is……..maar als ik moeders zou moeten adviseren of ze op deze leeftijd de amandelen al moeten verwijderen zou ik zeggen: Niet doen alleen als het echt noodzakelijk is. Bij Megan was dit het geval omdat ze niet meer kon eten en ging afvallen maar als dit bij je kindje niet het geval is. Stel het zo lang mogelijk uit want het is een zeer pijnlijke ingreep die gemakkelijk onderschat wordt!
Anoniem
Jeetje wat een verhaal. En wat n slecht ziekenhuis. Mijn zoontje van 2 heeft zijn amandelen laten pellen. Maar denk niet dat we na een paar slokken naar huis mochten. Hij heeft 4 ijsjes moeten eten en behoorlijk wat moeten drinken. Wat hij gelukkig wel gelijk deed. Om half 8 ochtend waren we in het ziekenhuis om half 5 middag mochten we pas gaan. Ook werd me aangeraden mijn kind goed voor te bereiden en te vertellen dat hij heel veel pijn zou krijgen na het ziekenhuis. Dus even slapen en wat ijs is gewoon voorliegen ik snap wel dat ze zo overstuur er van is. Mijn zoontje was goed voorbereid en pakte het heel goed op. Hij wist ook dat ijsjes en drinken hielpen tegen de pijn. Het is nu dag 2 na de operatie en hij eet wat brood vla en drinkt zo nu en dan wat. Hij klaagt amper en een trauma heeft hij er niet echt aan over gehouden. Blijft natuurlijk altijd vervelend en zielig maar een goede voorbereiding heeft al de helft van het drama opgelost. Ik zou dan ook iedereen willen aanraden een voorbereid kind telt voor 2. Maak een feestje in het ziekenhuis voor hij de ok op gaat en verwen hem daarna extra veel met liefde ijs en kadootjes .
monica tromp
Mijn dochter is 23 augustus in het ziekenhuis geweest om haar keelamandelen te laten verwijderen, zo gepiept de operatie zelf maar daarna was ook een drama..We moesten haar met 2 man vast houden om haar te laten drinken. Gewoon zelf drinken wou ze niet, toen met rietje wou ze ook niet..Op den duur een spuitje waarin het drinken werd gedaan en zo in kleine beetjes in haar mond en dan mond dichtdrukken om het te laten doorslikken...In het ziekenhuis ging het na een tijd goed tot ze thuis was...Helemaal niet drinken, geen ijs enz...Sàvond het ziekenhuis gebeld. Zou ze niet gaan drinken moest ze weer terug komen maar even afgewacht..Een vriendin erbij gehaald en zij heeft het uiteindelijk voor elkaar gekregen om haar te laten drinken..Gelukt!! De dag erna was het nog moeilijk met drinken en veel pijn maar gelukkig na de 3de dag ging het alweer wat beter!! Wat jullie meegemaakt hebben met jullie dochter is echt zo zielig, nog zo jong en dan ook nog een abces en die hitte pff...Gelukkig gaat het weer goed met jullie meid!!
sandra
Dank je voor je lieve reactie. Ik hoop dat de mama's die dit lezen beter voorbereid zullen zijn op wat er kan komen na het verwijderen van de amandelen. Ze heeft heel veel lekkere ijsjes gegeten :D
nahsuusje
oh dat is vreemd, je 2 blogs zijn vandaag pas geplaatst dus ik zie nu deze pas. WOUW dat was wel even heftig om te lezen. Sommige dingen zouden ze wel van te voren mogen vertellen zoals de kans op zo'n abces dat kan toch in je afweging meetellen. Heftig hoor, fijn dat ze weer een beetje de oude Megan aan het worden is. Heeft ze die lekkere zelf uitgekozen ijsjes nu toch wel op? wel erg zeg dat ze zoveel pijn heeft gehad en wat een stress zou dit voor jullie hebben gehad. zielig he om je kleine meid zo te zien.