2 jaar geleden
Dat gaat mij nooit gebeuren, dacht ik nog..
"Iets met een ongeluk zit in een klein hoekje"
Seph zat in zijn kinderstoel en ik zette een kop kokend hete thee op tafel, waarvan ik dacht dat het niet hij hem in de buurt stond. Ik liep terug naar de keuken en hoorde de beker omvallen… Dat geluid, ik wist het gelijk. Ik heb hem gelijk uit de kinderstoel getrokken en in de wasbak van de keuken gezet. Seph huilde zo hard en ik was helemaal in shock. Broer Jesse kwam erbij en snapte er niks van. Gelukkig was Vin thuis en kwam er wat rust in mij terug. Seph zat onder stromend lauw water en terwijl ik nog half in paniek de huisarts belde, liet Vin boven het bad vollopen met lauw water.
Omdat ik rode plekken op zijn armen en benen zag en deze niet tegelijk kon koelen onder de kraan dacht ik dat een bad met daarbij stromend water een goed idee was. Ik probeerde te kijken onder zijn romper en was zo bang voor wat ik zou gaan zien… Wat ik op dat moment voelde van een mix van misselijkheid door schaamte, schuld gevoel en verdriet.
Hoe kan dit nou gebeuren, iedereen weet toch hoe gevaarlijk dit is… Hoe erg gaat dit zijn en hoeveel pijn heeft mijn kleine jongen. Terwijl ik dit typ, komt het gevoel weer helemaal terug.
Seph heeft zeker 20 minuten in de wasbak van de keuken gezeten, eerst overstuur en even later best rustig. Daarna nog een kwartier in een badje. Daar was hij niet meer zo relaxt, want ja in een lauw bad terwijl het normaal lekker warm is dat is natuurlijk best gek, zeker als je 8 maanden oud bent…
Toen iedereen weer rustig was, hebben we hem voorzichtig afgedroogd door te deppen. Veel te grote romper en kleding van Jesse aangedaan en naar de dokter die gelukkig op 2 min lopen zit.
Daar aangekomen, schaamde ik mij zo hè… Ze deed zijn romper uit en ik was helemaal verbaasd… Niks, gewoon niks te zien! Terwijl het in de keuken nog vuurrood was. Zijn beentjes waren ook helemaal normaal. Ik dacht zelfs even ben ik nou gek geworden, dit is toch echt gebeurd daarnet.
Ik kreeg complimenten voor het snelle handelen en langdurig koelen. Dit had ik nou even helemaal niet verwacht, ik rekende op afkeuring. Dit ligt trouwens aan mij hoor, want ik heb een hele fijne meelevende dokter.
Op Seph zijn arm zat wel een blaar gevuld met vocht. Die is behandeld met zalf en verbonden met speciaal verband met een soort gaas erin.
De volgende dag heb ik hier voorzichtig naar gekeken en opnieuw verbonden met zalf en een hydro gel pad.
Wat een schrik en paniek, verschrikkelijk!! Al met al viel het dus reuze mee. Ik ben blij dat hij geen littekens op zijn arm krijgt. De schrik zit er hier wel goed in, dus nu zijn we nog voorzichtiger!!
-bijgewerkt 20 juni 2021: de hele week heb ik elke dag naar de blaar gekeken en deze verzorgd zoals de dokter zei. Bij de controle al bijna niks meer te zien, alleen een rode plek. Deze is ondertussen ook helemaal weg en is er niks meer te zien. Wat een geluk!!