4 jaar geleden
Brothers for Live
Delano (3,5 jaar) is trotse grote broer. Hij is super lief voor Jayden. We zeggen nog wel eens hij knuffelt hem nog eens "dood".
Blij en trots zijn wij als we onze Jayden is geboren. Op 2 juli na een snelle bevalling. Is die er eindelijk.
Delano misde z'n moeder. Het duurde allemaal te lang. Hij wou donderen en spelen met z'n moeder. Maar op het laatst konden we alleen nog maar spelletjes aan tafel of op de bank doen. Eens zei die "mama, kom je nu eens een x op de grond spelen?" Nee, schat dan komt mama niet meer vd grond af. Gelukkig begreep die het wel. Voor zover een 3 jarige het kan snappen natuurlijk. Maar het ging me wel aan het hart.
Toen Jayden ook eenmaal geboren was. Was ook het eerste wat die zei... Ik mag nu eindelijk op mama's nek. Want mama heeft nu niet meer een baby in de buik. Want ja ook dat was 1 vd dingen die hij graag met z'n moeder wou doen.
Toen die dat zei moesten we natuurlijk met zijn allen heel hard lachen. Nadat we hem uitgelegd hadden dat dat over een tijdje pas weer kon. Ging hij meteen naar z'n broertje toe.
Mama!! Riep die hard. Ikke ben nu grote broer! Ik mag nu trakteren op school. Ja, schat! Je bent nu een grote broer.
Eenmaal thuis wou die zijn broertje ook meteen vast houden. En nu Jayden bijna 15 weekjes is. Vraagt die het nog elke dag. Knettergek zijn ze op elkaar. Zelfs Jayden reageert met een mooie lach naar Delano. Dan smelt je moederhart. En kan ik alleen maar genieten van mijn boys.