Bevallen met 27 weken 9 jaar geleden deel 2

Hoe nu verder?

Tja dat vroegen wij ons ook af. Na een lang gesprek met de kinderarts zijn dit de belangrijkste dingen:

• Een zware hersenbloeding in het linkergedeelte van de hersenen en een iets minder zware in het rechter gedeelte van de hersenen en dan ook nog eens bloedingen in het linker gedeelte rondom het hersenweefsel…

• Korte termijn betekent dit dat de bloedstolsels door het lichaam afgevoerd moeten/zullen worden… Zo niet dan is de kans op een waterhoofd aanwezig en dat betekent dat de hersenen in de verdrukking kunnen komen met hersenvliesontsteking met de dood als gevolg… Dit willen we dus niet!!!!

• Dat er ernstige schade is aangericht, dat is op zeker en ook dat het zeker is dat er blijvende schade is…

• Omdat het voor een groot gedeelte aan de linkerzijde van hersenen heeft plaatsgevonden betekent dit dat er een lichamelijke beperking gaat optreden aan de rechterzijde van het lichaam… We moeten dan denken aan een vorm van spasme…

Onze grootste zorg gaat nu uit naar Jade en dat het lichaampje gewoon zijn werk gaat doen… Dat wil zeggen dat het “oude bloed” door het lichaampje zelf wordt afgevoerd.

• De kans op een derde hersenbloeding is volgens de artsen niet aanwezig.

• Verder is de situatie stabiel met betrekking tot het opnemen van zuurstof in het bloed, opname van voeding, longetjes enz.

De artsen hebben ook nog eens drie naaldjes net onder de hoofdhuid aangebracht om zo de hersenactiviteit te registeren…

Dagelijks worden er echo’s en scans gemaakt van de hersenen om te kunnen kijken of er verder géén bijzondere ontwikkelingen plaatsvinden.

In de dagen die volgde werden er ruggenprikken uitgevoerd. Dit moest echt, want het kleine lijfje van Jade kon het allemaal niet zelf doen. Er werd wel een termijn gesteld. Er mochten maar 5 ruggenprikken uitgevoerd worden. Mocht er weer teveel vocht zijn in de hersentjes dan zou er een hersendrain geplaatst worden. Gelukkig bleef het na 5 ruggenprikken stabiel. Er werd iedere dag een hersenecho gemaakt en zo konden de artsen alles bijhouden. Het was wel iedere dag spannend.

Toen de echo's stabiel bleven kondigden het volgende probleem zich aan. Bacteriën.Jade was pikte de kleinste bacteriën op in het ziekenhuis. Antibiotica kreeg ze standaard maar dat was niet voldoende. Er werd besloten dat Jade een bloedtransfusie kreeg. Zo kan het lijfje er weer tegen en dat merkte we gelijk. Totaal 7 bloedtransfusies gekregen.

Na 10 dagen mocht ik eindelijk buidelen met Jade. Ik kon niet wachten. Alle spullen werden klaargezet. En daar zat ik dan in een luie stoel. Couveuse ging open en Jade werd bij me gelegd. Ik was zo blij om mijn kleine meisje vast te houden. Maar na 3 minuten gingen alle alarmbellen af. Zuurstof daalde, hartslag daalde, bloeddruk daalde. Ik voelde alle energie uit het kleine lijfje verdwijnen. Alle artsen en verpleegkundige hebben gezorgd dat na gevoelsmatig 10 minuten Jade weer helemaal rustig was. Alles ging weer goed gelukkig, maar ik ben nog nooit zo geschrokken. Waarschijnlijk was alle drukte teveel voor Jade.Het buidelen hebben we pas weer opgepakt toen Jade overging van couveuse naar bedje. En toen ging het vlekkeloos.

Wordt vervolgd.