(B) engel, wat is goed en wat is fout?

Oh soms op een dag lever ik zo’n 5 levensjaren van mijzelf in. Wat ben je een ondernemend, ondeugend meisje. Niet gek als ik het karakter van mijn vriend en mij bekijk. Ik heb altijd geroepen: ondeugend mag, maar brutaal niet. Je bent erg slim, en weet precies wat je wil. Maar wat maakt ze het soms lastig, lastig als in de zin van hoe geef ik op een pedagogisch verantwoordelijke manier aan dat ze iets niet mag. Voorbeeld: de honden mand. Wij hebben een dwergkeesje (klein Pomeranian) die heeft haar eigen plek en dat weet Julie. Toch trekt het de hele dag haar aandacht en “aaaaai” (zoals ze zelf erg hard roept) is helaas hond vastpakken en niet meer loslaten. De hond vind dit alles behalve fijn en laat merken dat ze dit niet wil, ik reageerde daar op met: Nee Julie! Dat mag niet.. maar toch is de reactie die het uitlokt voor Julie is erg interessant. Ze begint steeds harder te lachen en het Circus begint weer opnieuw 🤡  Ik heb een kinder-coach gevraagd hoe hiermee om te gaan want straffen komt bij ons niet voor, die gaf mij erg goede en fijne tips. We zijn nu al een paar dagen bezig, om haar zo saai mogelijk te vertellen dat de hond dit niet fijn vind. Ik til haar weg van de mand en leid haar af met iets anders waarmee ze wel mag spelen en ik begeleid haar daar bij, dit werkt alleen voor korte duur. En ik weet dat alles een fase is maar jeetje wat is dit soms lastig en wat vergt het ontzettend veel doorzettingsvermogen en geduld. Ervaren jullie dit ook wel eens? Misschien met andere voorbeelden en hoe gaan jullie hier mee om?