ALWEER BIJNA 6 MAANDJES! DE OUDSTE NAAR DE MIDDELBARE & DE MIDDELSTE NAAR GROEP 3!

Inmiddels is onze Xen alweer 6 maanden! Wat gaat de tijd snel. 

Blijft gek om dit nu echt voor de laatste keer te ervaren. Ik geniet er dus extra veel van. Het is zo leuk om haar te zien groeien en steeds meer dingen te zien ontdekken. En ze is zooo lief & rustig, echt het zonnetje in huis. En wat heb ik dat zonnetje de laatste tijd veel nodig. 

Ik ben inmiddels alweer een paar maandjes aan het werk, iets minder dan hiervoor maar toch nog wel elke dag. Vorig jaar ben ik mijn vader verloren en een maand later kwamen we erachter dat ik zwanger was. Echt rouwen heb ik niet gedaan, ik ging op een soort standje automatische piloot, had al m'n zorgen omdat wij afscheid van ons dochtertje Marly moesten nemen na een zwangerschap van 24 weken. Dus de zwangerschap van Xen was alles behalve relax, maar nu ze er is en ze het zo goed doet kan ik eindelijk een beetje loslaten en heb ik het gevoel dat het wel goed komt met de kinderen. Alleen zit ik ineens in de knoop met mezelf. Het rouw proces lijkt weer opnieuw te zijn begonnen, of nu pas echt begonnen te zijn! Ik merkte het met vaderdag, ik was ineens compleet van de wereld geslagen, kon alleen maar heel de dag verdrietig zijn. En dan was het Xen die eigenlijk m'n hart weer even goed deed en zorgde dat alles minder pijn deed. Ergens geloof ik er in dat mijn vader haar als cadeautje heeft gezonden vanuit de hemel om het allemaal wat dragelijker voor ons allemaal te maken. Als ik even verdrietig ben en haar weer vast heb voel ik me toch weer beter. 

Vorige week moesten we weer om prikjes bij het consultatiebureau. Ik heb een haat liefde relatie met het consultatiebureau maar om één of andere reden heb ik dat veeeel minder dan voorheen. Misschien komt het omdat ik nu weet dat dit echt de laatste keren zijn dat ik daar kom. Xen doet het heel goed, ze is al 65 cm en weeg 7,5 kilo, zit boven de 'normale' lijn en groeit goed. Ik hoop dat alles zo goed blijft gaan, gek eigenlijk dat ik altijd zit te wachten tot er weer slecht nieuws of iets komt, ik hoop dat ik die knop is uit kan zetten en wat meer kan genieten. Het gaat allemaal al zo verschrikkelijk snel! 

Ik ben deze week ook op de middelbare school van mijn zoon geweest, ook dat vind ik erg spannend, ons jongetje gaat gewoon naar de middelbare.... En hij fiets tegenwoordig overal al zelf heen, ik ben zo trots op hoe hij het doet, hoe lief hij kan zijn voor z'n zusjes, hoe hij steeds zelfstandiger aan het worden is en hoewel het soms van mij wel iets meer mag is het ook heerlijk om hem afentoe nog wel even te helpen en nog even naar 'm te zwaaien als hij naar school fietst en hoe lief hij dan terug zwaait tot halverwege de andere straat hier aan de overkant. We gaan weer een nieuwe fase in & ik hoop dat hij zijn weg kan vinden en wij hem daar in kunnen ondersteunen.

Jhenaé gaat bijna naar groep 3, dat wordt ook nog spannend, Ik ben benieuwd of ze geduld genoeg heeft om te leren en stil te zitten! Verder gaan we volgende week weer opnieuw haar gehoor testen, ze heeft inmiddels buisjes en lijkt daardoor iets meer te horen. Ik heb ook het gevoel dat ze al veel sprongen maakt als het gaat om spraak taal ontwikkeling, ze heeft er alleen iets meer tijd voor nodig gehad. Maar wat maakt het uit, soms moeten we onze kinderen ook gewoon kind laten zijn en laten ontwikkelen in hun eigen tempo. Ik twijfel dan weleens of al die testen die we doen wel nodig zijn. Maargoed, beter een test teveel dan te weinig & zolang ze het met plezier doet doe ik het ook met liefde voor haar. 

We zitten dus in allerlei fases & het is zo leuk om ze allemaal hun eigen persoontje te zien worden. Heerlijk!