2 jongens januari december
lekker druk met 2 kleine mannetjes onder de 2. als vrouw moeder komen we er wel door.
Hallo lezers,
Best een tijd geleden typte ik mijn verhalen best wel vaak, nu een tijdje geleden miste ik het toch weer om mijn verhalen te typen. Bij deze ben ik nu weer een beetje bij beetje het weer aan het oppakken.
In 2014 was ik zwanger van de eerste en in januari 2015 ben ik bevallen van mijn kleine jongen Harold. Maar toen in 2015 was ik maand later waar zwanger van de tweede. In december 2015 ben ik weer bevallen van mijn andere kleine man Ronald.
Dat jaar kon voor mij niet meer stuk. Veel mensen hebben een tweeling maar ik dacht ik doe mijn bevalling gewoon 2x waarom niet. Zo wel blij als verdriet heerste door ons heen. Waarbij we ook nog kregen te horen of we de zwangerschap wilde afbreken.(was wel snel op elkaar maar afbreken mooi niet) Als jullie terug kijken op mijn verhalen kunnen jullie lezen dat zwanger worden niet echt makkelijk ging bij mij. Toch zwanger geworden en een 2de kan er ook nog wel bij.
Mijn jongens zijn nu bijna 1 en 2. Het is druk maar erg leuk. Elke dag weer nieuwe dingen leren van m'n jongens. Nu laatst met die warme dagen wist ik het even niet meer. Het was steeds MAMA.......... op een duur heb ik het maar gezocht bij mijn ouders. Ik wist het niet meer, zo warm, zo moe, zo veel gehuil om me heen en ik was ook maar alleen thuis met de jongens. Verder alleen de hond maar m'n man was werken. Elke dag maar weer en dat geeft ook niet er moet ook geld komen. Maar die warmte en de 2 jongens was me even te veel.
Nu is de rust weer in huis en hebben het weer een beetje op gemak met het weer. De jongens spelen weer mooi met elkaar en de grote man is zo trots op zijn broertje, waardoor je echt denkt dikke boefjes samen.
Alleen de kleine man slaapt nog niet door rond een uur of 3 wordt hij nog wakker. Daar maak ik me niet echt druk om. Dan geef ik hem een fles en dan slaapt hij wel. De oudste die sliep al vanaf 2 maanden door maar nu weet ik niet echt wat ik er aan kan veranderen. Voor de jongste wil op 1 of andere manier niks werken. Bij hem laten huilen, later op bed, bad voor bed tijd, maar niks lijkt te werken. Naja hoort misschien bij hem. Vindt ik ook niet erg. Niet alle kinderen zijn het zelfde.
Je kunt veel dingen veranderen maar sommige dingen horen gewoon bij ze........
Dank je wel voor het lezen. Een tipje voor de volgende blog: het gaat over een auto.