'Willen jullie voor een tweede kindje gaan?'

Laatst vroeg een vriendin van ons, of wij zelf een invulling willen geven aan hoe ons kind ons straks gaat noemen. Zij werkt zelf op een kinderopvang en heeft dan ook drie kindjes die twee mama’s hebben. Ze zegt dan altijd tegen het kindje welke mama hem of haar komt ophalen die dag. Ergens ook wel handig, om onderscheid te kunnen maken tussen een van de twee mama’s, maar ergens denk ik ook wel dat een kind dit uiteindelijk zelf ‘regelt’. Zo heb ik al eens een stel gehoord waarbij hun zoon onderscheid maakt door de intonatie. Bij de opvang van mijn vriendin, noemt een kindje de moeders: mama en mimi. Ontzettend schattig en toch ook wel weer handig. Dan weet je altijd over wie de kleine het heeft. Onze beste vriendin zegt altijd met een gekke bek mapa. Een combi tussen mama en papa. Het klinkt best gek, maar dat is denk ik omdat we niet anders gewend zijn.Als ze ons maar niet mama Serena en mama Ramona gaat noemen, ik vind dat een beetje afstandelijk klinken als wij bij onze voornamen genoemd gaan worden.Hoe noemt jouw kindje jou en je partner? Allebei mama of papa, of is er een tweede benaming voor vader of moeder? Wellicht breng je ons op ideeën. 😊Nacontrole in het ziekenhuisVanochtend hadden we weer een afspraak bij de gynaecoloog. Omdat wij de gehele zwangerschap bij de verloskundige hebben gelopen in een praktijk en niet in het ziekenhuis, wisten wij ook niet zo goed wat we konden verwachten van deze afspraak..De arts liep iets uit en we werden binnen geroepen. ‘Jij was degene met die belachelijke hoge cholestase, ja jullie vergeten wij niet meer hoor. Dit was het record van het ziekenhuis’, zei hij direct. Even de bevalling nabesproken en hij vroeg of we een wens hebben voor een tweede kindje. Hij gaf aan dat hij bij een eventuele tweede kindje graag de zorg overneemt met ongeveer achtentwintig a dertig weken zwangerschap. De kans op zwangerschapscholestase bij een tweede is dus heel erg groot en helaas laat mijn lichaam dus niet merken dat ik dit heb. Het gevaarlijke is dus dat de baby in je buik meer kans heeft op overlijden. Daarom zal ik bij een tweede, ook direct ingeleid worden als de waarde weer verhoogd is. ‘De kans op een prematuur is dan ook erg groot’, gaf de arts aan. Of we een tweede willen, is natuurlijk weer een andere vraag. Op dit moment zeg ik volmondig nee. Het was dan al een groot risico met Yaël, maar ik vind de baby tijd zo ontzettend leuk. Wie weet verander ik toch nog van gedachten, haha! En dan nog is het de vraag of het ons weer gegund is..Na de afspraak, moest ik nog even bloed laten prikken om te kijken of de waarde van mijn lever al is genormaliseerd. Twee weken geleden gaf de uitslag nog wel de waardes aan die horen bij galstenen, maar de waarde van mijn lever was al wel gezakt. Hopelijk is deze waarde nu weer zoals het hoort.Serena is helaas weer aan het werk en ik moet zeggen dat het dan best zwaar is in je eentje. De cyclus van drie uur en dan nog de bijkomende krampjes. Op dat moment gilt ze het uit en is er geen land mee te bezeilen. Maar ik vind het zo zielig voor haar.. Probiotica lijkt het erger te maken en infacol werkt bij haar het beste. Maar man oh man, wat een decibel produceert ze zeg! Ik heb al een keer met oortjes in haar lopen wiegen en d’r luier verschoont. Tsja, je moet toch wat als ze niet getroost kan worden, maar je oren wel bijna kapot gaan van het geluid. Hopelijk gaan de krampjes snel weer over en is ze weer de gehele dag het vrolijke meisje.Dit is onze Instagram: rmoon.sreen