2 maanden geleden
Tennessee's Tweede Kids Race
Een sportieve dag vol uitdagingen, onverwachte momenten en trots
Op een prachtige, zonnige zondagmiddag deden we voor de tweede keer mee aan de Tommy Tomato Kids Race. Tennessee had er ontzettend veel zin in. Ze had zelfs al van tevoren bedacht welke helm en schoenen ze zou dragen voor maximale snelheid op haar loopfiets. Alles was ingepakt, en we waren klaar om te gaan. Totdat ik halverwege de straat besefte dat ik het belangrijkste onderdeel was vergeten: haar loopfiets.
Het gaat niet om hoe snel je gaat, maar om het plezier dat je onderweg beleeft.
Gelukkig waren we nog dicht bij huis en konden we de fiets snel ophalen, maar dit is precies wat er gebeurt als ik druk of stress ervaar. De combinatie van optijd moeten zijn en weten dat er veel mensen op locatie zijn, zorgt ervoor dat ik soms dingen vergeet die ik normaal nooit zou vergeten.
Eenmaal aangekomen op de race locatie, sloeg de spanning bij Tennessee ook een beetje toe. De drukte, de kinderen, en de mascotte Tommy Tomato die vrolijk rondliep, waren in het begin wat veel voor haar. Terwijl ik haar aanmeldde, keek Tennessee alles rustig van een afstandje aan. Ze vond het shirt met haar naam leuk, maar trok het nog even niet aan. Ook de mascotte vond ze wat spannend, wat ik heel goed begreep.
Gelukkig kon een lekkere maaltijd haar wat opvrolijken, en net op tijd was ze klaar voor de eerste ronde. Samen met haar neefje stond ze bij de startlijn, vol zelfvertrouwen. “Mama, je loopt wel bij mij, hè?” vroeg ze nog even snel. Natuurlijk! Toen het startschot klonk, schoot ze weg als een speer, en ik moest hard lopen om haar bij te houden. Maar halverwege besloot ze toch even gas terug te nemen: “Ik wil niet zweterig worden,” zei ze met een vies gezicht. Ze finishte trots, en kreeg haar eerste medaille om haar nek.
Na een korte pauze was het tijd voor de bike-run: een ronde fietsen en daarna een ronde rennen. Tennessee gaf haar best, maar het bleek net wat te veel. We namen een kleine shortcut tijdens het rennen, en ze gaf alles om de finish te halen. Medaille nummer twee was binnen! Daarna keken we nog naar de oudere kinderen en konden we haar nichtje flink aanmoedigen
Aan het eind van de dag waren de kinderen helemaal uitgeput maar super tevreden. Tennessee straalde en was ontzettend trots op zichzelf. Het was een geweldige dag vol plezier, en we kunnen niet wachten om volgend jaar weer mee te doen!
Hoe ga jij om met drukte en tijdsdruk bij activiteiten van je kind? Heb je ook wel eens zoiets gehad dat je iets belangrijks vergat? Ik ben benieuwd naar jullie tips en ervaringen!
