Strijd
Mijn kleuter maakt overal een strijd van
Mee naar binnen
Vanmorgen had ik weer strijd, eigenlijk net als de afgelopen drie weken bijna elke dag minimaal één keer. Vanmorgen was het ook nog eens op school, onder toeziend oog van andere ouders. De regel bij ons op school is dat we op maandag en woensdag mee naar binnen mogen. Dan mogen wij, als ouders/verzorgende, nog even in de kleuterklas kijken. De andere dagen moeten ze dus zelf naar binnen. Zelf hun jas opruimen, broodtrommel en beker uit de tas halen en naar de klas gaan.
Frustratie
Vandaag mocht ik niet mee en meestal gaat dat wel prima, dan help ik hem alvast een beetje terwijl we nog buiten staan. Hoeft niet eens natuurlijk, want hij kan het echt heus wel zelf. Maar als ik hem alvast een beetje help hebben er allebei baat bij zeg maar. Ik moet nadat ik Cis en Kes naar school heb gebracht altijd werken, dus een klein beetje tempo is wel lekker. Maar vanmorgen weigerde meneer dus, hij wilde echt, echt, echt niet alleen naar binnen. Dikke tranen, grote brullen en een flinke dosis frustratie bij mij. Begripvol aanpakken, praten, boos worden, tot 10 tellen etc. Niets hielp... Gelukkig kwam daar “juf-to-the-rescue” en werden we binnen no-time uit ons lijden verlost.
Koppig
Maar serieus... Hoe vaak ga jij die strijd aan? Kes is echt megakoppig! En dat weet ik, echt! Want ik heb vergelijkingsmateriaal. De keren dat ik met Cis zo heftig de strijd moest aangaan zijn op één hand te tellen en Cis is bijna twee keer zo oud. Cis wilde ook heus wel zelf bepalen wat ze aan deed, en nog steeds. Maar als ik haar uit drie kledingsetjes laat kiezen dan kiest ze er één. Kes niet, die gaat net zolang door tot hij aan mag wat hij aan wil.
Korte broek
Op zich over het algemeen helemaal geen grote wereld problemen natuurlijk. En ook wel fijn, een kind met een eigen willetje. Het is alleen onhandig als je kind een korte broek aan wil terwijl je op de sloten kunt schaatsen. Al moet ik zeggen dat ik daar wel al een stuk makkelijker in ben geworden. Niet om Kes zijn zin te geven, maar om even geen strijd te hebben. Kes wil dus elke dag een korte broek aan, het allerliefste zijn voetbaltenue.
Kes in zijn korte broek
Strijd
Eigenlijk ook wel weer gunstig dat het dan in ieder geval zijn voetbaltenue is, want daar zitten tenminste lange sokken bij, scheelt weer! Maar goed, mijn kind loopt dus bij “weer of geen weer” in een korte broek en met korte mouwen. Momenteel wel met winterjas gelukkig als hij naar buiten gaat, dat is het stukje strijd dat ik dan weer heb gewonnen. Het liefst gaat hij zonder jas naar buiten of in zijn zomerjas. De zomerjassen zijn thuis dan ook verdekt opgesteld om daar niet toch ook weer strijd over te hebben.
Zwemles
Van de week hadden we strijd bij het zwembad. Of eigenlijk thuis al, hij vindt zwemlessen niet onwijs leuk, dus ik breng het telkens al een beetje zachtjes om hem voor te bereiden. Maar gister was het echt dramatisch. Intens verdrietig, of hij niet over drie nachtjes kon zwemlessen dan? Of morgen was ook goed, maar alsjeblieft niet nu. Ik geef over het algemeen niet snel toe, ook omdat ik denk dat hij dan de volgende keer nog langer gaat drammen. En tot toen toe is het me dus ook elke keer nog gelukt om hem in het water te krijgen.
Fail
Maar ze zijn bij het zwembad met de weg bezig en daar aangekomen kon ik de ingang niet vinden. Ik liep alle kanten, behalve blijkbaar de goeie, op en ik kwam er echt niet uit. Dus ik heb opgegeven... Ik liep daar met een huilend en smekend kind aan mijn hand en ik kon niet meer. “De strijd” werd me echt even te veel. Dus we gingen weer richting huis. Ik had voor mijn gevoel enorm over mij hart gestreken en dacht dat ik hem het gelukkigste mannetje op aarde had gemaakt. Maar niets bleek minder waar, al in de auto begon hij aan de volgende strijd!
Lego
We hebben dus momenteel bijna strijd om alles, de onderkant van zijn schoenen mogen niet vies worden. Of hij wil niet zijn tanden poetsen. In zijn eigen bed slapen is stom en douchen al helemaal. Hij wil NU met de LEGO en ik moet helpen. Hij heeft geen zin om te eten of wil juist per se iets eten. Hij wil bij iemand logeren die op vakantie is en is boos omdat hij niet op vakantie is. Ik weet het hoor, het zijn de standaard kleuterdiscussies, maar er is een verschil in een discussie en in een strijd.
Kalender
Ik ben het zat, en echt niet alleen voor mij. Juist vooral voor hem! Het wordt zo moeilijk allemaal, terwijl het op zich best makkelijk kan. Het enige wat ik nu nog kan bedenken is belonen... Dus ik ga een kalender maken. Een “strijdkalender...” Nee, een: “GEEN strijdkalender!” Bij elke dag zonder strijd mag hij een hartje tekenen, hebben we die dag een strijd gehad? Dan komt er een kruis. Bij 14 hartjes krijgt hij een kleine beloning. Wat die beloning precies gaat worden, dat weet ik nog even niet. Misschien moeten we daar eerst maar een strijd over aangaan.
Anoniem
2 tips: lees het boek ‘jagen, verzamelen opvoeden’ en zoek een ergotherapeut die gespecialiseerd is in sensorische informatieverwerking.
Eef2024
Heel herkenbaar bij al onze kinderen, heel.frustrerend. Wat ik ontdekte bij de 3e was dat een dikke knuffel met gekke zoen de oplossing was. Dat doorbrak het moment en gaf ons beide een andere mindset. Dus op een strijdmoment gewoon zeggen "ohja tijd voor een dikke knuffel met..klapzoen/knabbel aan je oor/etc"...dat doen en dan stoïcijns weg lopen (einde discussie).