Please send help!

Wat zijn wij verliefd op ons kind! Echt een ontzettend mooi meisje (dat zegt iedere ouder natuurlijk over zijn of haar eigen kind, haha) en ze is ook nog eens super makkelijk. Ze gaat mee uiteten, op visite, naar verjaardagen en andere dagjes weg. Ze slaapt heerlijk door, drinkt goed haar fles en is vrolijk als ze wakker is, op haar krampjes na dan.De uitslag van haar hielprikje kregen wij van de week per post toegestuurd, deze was goed. Dat is wel weer een geruststelling zeg..Op 3 november was ons prinsesje alweer een maand oud. De tijd vliegt voorbij, Serena is weer aan het werk na vier weken en op die dagen sta ik er ineens alleen voor. Het is goed te doen, maar wel even wennen. Even de deur uit, heeft tegenwoordig een voorbereiding van twintig minuten nodig. ‘Even de luiertas checken, heb ik wel genoeg luiers bij me of melkpoeder? Zit er een extra setje kleding in de tas en waar is nou weer haar reserve speen?’Kind in de maxicosi, onderstel in de auto en oh ja, vergeet de opzetstukken voor de maxicosi vooral niet. Dat is ons inmiddels al twee keer overkomen namelijk..Dan zit je eindelijk in de auto en kan je op stap. Vroeger (uhm, vijf weken geleden pas, maar goed) zat ik met twee minuten in de auto. En dat plannen is wel wennen. Zij heeft een cyclus van drie a vier uur overdag, dus moet je ook goed plannen dat ze na die tijd weer een fles en een schone luier nodig heeft. Maar het is wel makkelijk dat ze nog zo klein is en overal slaapt. Straks als ze wat ouder is en een ritme heeft waarbij zij haar dutjes in haar bedje zal doen thuis, zal het weer anders zijn.Hoe hebben jullie mama’s een ritme geïntroduceerd aan jullie kindje? Ochtend en middag dutje en een vast ritueel voor het slapen gaan. Please send help! Haha, nee geintje. Maar jullie tips zijn hieronder wel erg welkom. Wanneer begin je, hoe begin je en zijn er nog dingen die handig zijn of waar aan gedacht moet worden?Oh en dan vraag ik mij ook af, zijn er mama’s die ook moeite hebben met de gedachte dat je kind naar de opvang moet? Ze zijn nog zo klein en fragiel. En voordat ze er was, zei ik altijd heel stoer: ‘Oh nee hoor, dat krijg ik niet.. Ik breng haar zo zonder pardon naar de opvang. Dat hoort toch bij het leven?’ Nu ik eenmaal mama ben, praat ik daar wel anders over. En ik merk dat ik sowieso wel over bepaalde dingen anders ben gaan denken, of dat ik anders naar dingen kijk. Maar dat is natuurlijk nooit verkeerd. Want een ouder die zijn of haar kind veel liefde geeft en altijd zijn of haar gevoel volgt, is nooit een verkeerde ouder!Volg ons op Instagram: rmoon.sreen