Opnieuw een verjaardag zonder jou

Je bent bijna jarig. Niet echt natuurlijk, want je bent dood. Als je dood bent verjaar je nou eenmaal niet meer.

Maar jouw verjaardag vieren we wel. Alsof je er nog bent. We hangen slingers op en eten taart. We gaan er op uit met elkaar en vieren de liefde. Onze liefde voor jou.

9 jaar zou je dit jaar worden. Het is onvoorstelbaar dat we je al zo lang moeten missen. 9 jaar geleden kon ik mij niet voorstellen dat ik het missen zolang vol zou houden. Ik heb ook geen keus. Je bent er gewoon niet meer. We moeten ermee dealen.

We vieren jouw leven en dit blijven we altijd doen. Ten miste, dat hoop ik.

De aanloop naar Lev zijn verjaardag voelt vaak zwaar. De tranen prikken achter mijn ogen, ik ben sneller boos, voel mij onbegrepen en ben labiel. Met alles in mij probeer ik de tranen tegen te houden. Dat is hard werken waardoor ik op mijn tenen loop. Dit zorgt er voor dat ik geprikkeld ben.

- Advertentie -

Ja, in die week voor Lev zijn verjaardag aan ben ik geen leuk mens. Ik kruip vaak in mijn eigen bubbel in deze periode. Geen hoge latten en verplichte activiteiten. Gewoon blijven ademen en mijn hoofd boven water houden voor de kids.

Elk jaar hebben we Lev zijn dag gevierd. Het eerste jaar, zwanger van Ezra, met familie en vrienden.

Het tweede jaar gingen we een paar dagen naar de Veluwe en op Lev zijn dag naar de Apenheul.

Het derde jaar was ik net bevallen van Eden en gingen we lekker dichtbij naar de Huttenheugte en naar Wildlands.

Toen we Lev zijn vierde jaardag vierden waren we een paar dagen naar het Safari Resort van Beekse Bergen en gingen we naar het Nijntje Museum.

Het jaar erop was half in de Corona Lockdown en bleven we in de buurt en gingen we weer naar Wildlands.

Op Lev zijn vijfde jaardag ging Ezra inmiddels naar school. Toevallig viel het in het weekend en gingen we een heerlijk weekendje weg naar Lemmer.

Dat jaar erop viel het op zondag en gingen we met mijn moeder, broers en schoonzusjes naar de orchideeën hoeve.

Vorig jaar viel Lev zijn dag op 2e Pinksterdag. We waren dat weekend naar Utrecht, gingen daar naar de open boerderijdag en gingen een taartje eten op een mooi plekje in de stad.

Wat een rijkom om het al die jaren zo mooi te vieren. Voor ons, maar ook voor onze kinderen. Het is niet alleen maar een verdrietige dag, maar juist een dag waarop we samen zijn en genieten.

Dit jaar is alles anders....Lev zijn dag valt op woensdag. De kinderen zijn beide leerplichtig.

Het voelt gek om Lev zijn dag op een andere dag te vieren...Ik weet ook niet of ik er dan wel behoefte aan heb.

Misschien ga ik met Sander op pad en vraag ik of mijn moeder de kids uit school wil halen. Of in de ochtend op pad met Sander en in de middag een taartje met de kids.

Het liefst heb ik ze heel de dag dicht bij mij op Lev zijn dag.

9 jaar zou hij worden. Mijn allerliefste ventje. Mijn kleine Lev die mij mama maakte. Ik mis hem, elke dag. Maar rondom zijn geboortedag een klein beetje meer.

Op mijn instagram deel ik dagelijks over ons leven. Kijk je mee??