Onze liefde is voorwaardelijk

E, mijn bonus dochter, is de oudste bij ons thuis. De band die ik met haar heb, heb ik dus ook al op mogen bouwen voordat ik en mijn partner gezamenlijk kinderen kregen. Heel naïef dacht ik ook dat houden van haar hetzelfde zou zijn als van mijn eigen kinderen, maar niets is minder waar. Het is anders, anders als de manier waarop je van je eigen kinderen houdt. Is dat erg? NEE! In deze blog vertel ik hoe ik het verschil ervaar, dit kan voor jou natuurlijk ook weer anders zijn als mijn ervaring! Laat je in de reactie weten hoe jij dat ervaart? 

Noortje en Luxx heb ik met liefde gedragen en met alles in mij op de wereld gezet. Onze liefde en band is grenzeloos, dieper en voelt zekerder en warmer misschien zelfs ook wel vanzelfsprekender. Ik herken mijzelf en mijn man in hun.

De liefde en band die ik met E heb is kwetsbaar, zij was een bonus bij de relatie die ik kreeg met haar vader. Ik heb de band moeten opbouwen, vertrouwen moeten creëren en moet ook veel harder werken om deze te behouden, een klein conflict heeft een veel groter effect dan bij mijn eigen kinderen. Daarnaast ligt de relatie tussen een bonus/stief ouder en kind constant onder een vergrootglas. Desalniettemin is het een bijzondere band. 

Dus ja, houden van mijn eigen kinderen is anders als van mijn bonus kind, maar de band die ik en E na de jaren dat ik in haar leventje ben, samen hebben opgebouwd doet absoluut niet onder aan de band met Noortje en Luxx, het is net zo waardevol op zijn eigen manier!