Onze eerste vakantie als gezin

Toen stond de zomervakantie voor de deur en deze vakantie was voor mij een hele bijzondere. Sinds de geboorte van onze zoon eind 2017 zijn we 5 zomers op vakantie geweest. En 5 zomers met andere mensen. Zo zijn we in Frankrijk, Oostenrijk en Italië geweest en zijn we in eigen land een weekje weggeweest. Maar altijd met vrienden en/of familie. Nooit met zijn drietjes, als gezin.

En we hebben heerlijke vakanties gehad, daar kunnen we echt niks negatiefs over zeggen. Onze vrienden hebben ook kinderen, dus voor de kinderen was het natuurlijk top! Altijd iemand om mee te spelen en genoeg volwassenen die je voor je karretje kunt spannen voor ijsjes en spelletjes.

Maar dit jaar hadden we voor het eerst geen plannen om met vrienden of familie de zomervakantie te delen, we gingen voor het eerst gewoon met zijn drietjes. Iets wat ik heel leuk vond, maar toch ook wel een beetje spannend, onder meer door mijn watervrees (zoals je kunt lezen in mijn vorige blog).

Eindelijk was het zo ver: midden in de nacht bepakt en bezakt onderweg naar Italië, een rit van ruim 1300 kilometer. We reden op ons gemakje en kwamen in de middag aan bij het hotel in Spilimbergo in Noord-Italië. Nadat we de sleutel van de kamer hadden en ons hadden opgefrist, ploften we heerlijk neer op een terrasje om de hoek. Vervolgens hebben we heerlijk gegeten in het hotel en lagen we vroeg in bed. De volgende dag had manlief een rondrit door de omgeving gepland, met allemaal mooie plekjes en…familiebezoek!

Ik heb namelijk nog familie in Italië wonen, dus het is superleuk om daar eerst een kijkje te nemen. Mijn familie in bestaat voor een heel groot deel ook uit ondernemers en vandaag gingen we langs bij de slagerij van mijn oom in Pordenone, waar ook zijn vrouw en zoon werken. Heel erg leuk om elkaar weer te zien, na een jaar. Na even bijkletsen (het was heel druk in de slagerij, dus erg veel tijd was er niet) en salami proeven, gingen we de auto in met een voorraad verse appelsap, 2 flessen heerlijke olijfolie en een lekkere salami…en een afspraak om aan het eind van de vakantie elkaar nog even te zien. Vervolgens reden we door de bergen langs de meest prachtige riviertjes, beekjes en de schattigste bergdorpjes, hebben we onze koffie staand aan de bar gedronken van de lokale trattoria en zijn we gaan lunchen met de lekkerste lokale producten. Kortom een heerlijke middag met zijn drietjes. We hebben op de terugweg nog een ijsje gegeten in Maniago en zijn bij terugkomst in Spilimbergo nog even langs de schoenenwinkel van mijn tante gelopen. Zij was er helaas niet, dus zijn we maar weer neergeploft op hetzelfde terrasje als de dag ervoor.

De volgende dag weer bepakt en bezakt de auto in voor de volgende bestemming: Bibione, de plek waar als kind ieder jaar met mijn ouders kwam en waar voor mij de mooiste herinneringen liggen. Vorig jaar en het jaar ervoor zijn we ook al in/bij Bibione geweest en ik vind het zo mooi dat ik met mijn eigen gezin nu mooie herinneringen kan opbouwen. Onderweg zijn we nog gestopt voor koffie in het plaatsje Cordovado, waar nog een stuk van een Middeleeuws kasteel zichtbaar was.

Wat volgden waren 2 weken heerlijk genieten van zon, zee, strand, zwembad en lekker eten. Alles op ons eigen tempo, alles op ons gemakje. Heerlijke langzame ochtenden, avonden vol spelletjes, veel terrasjes (nou ja, eigenlijk steeds hetzelfde terrasje: Kambusa! Ook hier kwam ik als kind en de eigenaren zijn nog steeds dezelfde!) en eten en drinken waar we zin hebben. Het strand op loopafstand en het zwembad volledig zichtbaar en bereikbaar vanuit onze tuin. Gewoon lekker volledig ons eigen ding doen, zonder planning, zonder rekening te houden met anderen.

De 2 weken vlogen echt om en toen was het weer tijd om te vertrekken, met als tussenstop Spilimbergo. In hetzelfde hotel als begin van de vakantie. Na een ontbijtje bij de Kambusa en een emotioneel afscheid (deze mensen waar er al toen ik klein was en zijn de jongsten dus niet meer) stapten we in de auto, richting het noorden en een uur later waren de sleutels van de kamer alweer in ons bezit. We waren er best op tijd en hadden nog een hele middag voor ons, dus na de lunch gingen we weer op pad. Weer een leuke rondrit door de bergen, langs meren, mooie uitzichten en schattige dorpjes. De volgende dag was er een Vespa-meeting in het dorp met bijna 100 honderd Vespa’s uit vrijwel heel Italie. Superleuk om te zien. We hebben even staan kijken en zijn daarna wederom een rit door de omgeving gaan maken. Deze was pittig, door de smalle bergpaadjes (zonder vangrails), maar uiteindelijk kwamen we uit bij een lokaal restaurant op een afgelegen plaats. Dit restaurant is alleen in het weekend open en maakt alles vers. Zo ook hun specialiteit: verse gemaakte polenta. We hebben daar heerlijk geluncht en zijn daarna weer terug gereden naar Bibione. Mijn oom en tante waren daar en hebben daar heerlijk gegeten. De volgende dag hebben we rustig aan gedaan. We zijn naar de plaatselijke Cantina (wijnboerderij) geweest en hebben daar heerlijke wijnen geproefd (en gekocht) en later in de middag zijn we naar een andere Cantina geweest in een dorpje verderop. Ook daar hebben we, als wijnliefhebbers, geproefd en natuurlijk wat wijn meegenomen. We hebben wat boodschappen gehaald voor de terugreis van morgen en in de middag afgesproken met mijn neef en tante (deze kant van de familie is ook ondernemer en zit in de wijn). We reden daar naar het prachtige Middeleeuwse bergdorpje Poffabro, waar de heerlijk hebben gegeten, ook weer met allemaal lokale producten en lokale gerechten. Het was een gezellige avond.

De volgende ochtend vroeg stapten we weer de auto, om aan de terugreis naar Nederland te beginnen. De terugreis verliep voorspoedig en laat in de avond draaiden we de sleutel van onze voordeur om.

Zoals in het reisverslag te lezen is, hebben we deze zomer een heerlijke vakantie gehad. We hebben heerlijk ons eigen plan getrokken en puur gedaan waar wij als gezin zin in hadden. Lekker uitslapen in de ochtend, rond half 11 pas een keer ontbijt halen, zwemmen voor het ontbijt, zwemmen in het donker (in het zwembad uiteraard, niet in de zee), plekjes bezoeken die we met anderen waarschijnlijk niet hadden bezocht, kortom: alleen rekening moeten houden met ons drietjes. En het is echt niet dat ik geen rekening wil houden met anderen of niet met vrienden op vakantie wil, helemaal niet zelfs. We hebben eerder ook heerlijke vakanties gehad, maar deze vakantie was voor mij (ook gezien de bestemming) echt heel speciaal en heel ontspannen. Hopelijk hebben we met ons gezin mooie herinneringen kunnen maken voor onze zoon en hopelijk gaat hij deze plek ervaren als ik, want voor mij voelt het echt als thuis.