Met mijn broek nog op mijn knieën ren ik naar de woonkamer

De titel zegt het al een beetje, maar wat een heerlijke chaosdagen zijn het sinds Serena weer aan het werk is. Dit was er overigens maar een van.
Van de ene dag lekker kunnen uitslapen en alle tijd op de dag om wat dingetjes in huis te kunnen doen, naar een nacht waarbij je om de twee uur wakker gemaakt wordt en ze de rest van de dag geen zin meer heeft om te slapen. We merken dat onze kleine een ritme aan het creëren is, waarbij ze soms zelf net even wat moeite heeft deze dan weer vast te houden. De ene ochtend wordt mevrouw om 07.30 wakker na de laatste fles van 23.00 uur, de andere nacht krijgt ze de laatste fles om 00.00 en meldt ze zich om 02.30 weer. Gelukkig kan ik goed tegen minder slaap en is het voordeel aan mij wel, dat als ik wakker ben, ik aan sta. Althans, ik zie het als een voordeel. Maar als je het Serena vraagt, zal ze er misschien een andere mening over hebben haha. Wanneer zij aan het wakker worden is, sta ik al als een stuiterbal naast het bed om de dag te beginnen.

Van de week had ik mezelf voorgenomen om het huis aan kant te maken. Sereen was op kantoor en ik was samen met Yaël nog even naar bed gegaan na de fles van 07.00 uur. We werden rond 10.00 uur weer wakker en ik dacht ik kleed haar even om. Dit was blijkbaar ook direct nodig, want haar shirtje was een natte witte vlek rijker. Na het wassen en een nieuw schoon setje, was ze er denk ik niet mee eens wat ze aan kreeg. Ze besloot weer een mooie witte vlek te creëren toen ik het bed aan het verschonen was. Ik moest ook nog opschieten, want de honden moesten ook nog uit. Maar goed, weer even een nieuw schoon setje aantrekken, had die lieverd zich ook nog helemaal ondergepoept..

Uiteindelijk weer een wasbeurt en kledingwissel later, was het tijd om de honden uit te laten en daarna voor Yaël om te slapen. En wat gebeurt er op de dag dat je van plan bent het huishouden te doen, de stapels vuile en schone was weg te werken en de stofzuiger er doorheen te halen? Juist, ze had geen zin om te slapen. Huilen, speen kwijt, white noise was uit gegaan, weer huilen en uiteindelijk toch slaap kunnen vatten. Ondertussen was ik gemiddeld vijftien keer van beneden naar boven, van de zolder en weer terug gerend om die kleine meid gerust te stellen en d’r speentje in te doen.

Eindelijk, tijd voor lunch. Of in mijn geval, een veel te laat ontbijt. Maar eerst even snel plassen dacht ik. Ik zit nog geen seconde of ik hoor een geluid wat erg lijkt op spugen! Met mijn broek nog op mijn knieën ren ik naar de woonkamer. K*t, een hond heeft gekotst op het kleed. Nou, broek omhoog en plassen doe ik later wel. Tijdens het schoonmaken, hoor ik van boven gepruttel en wordt Yaël ook weer wakker voor een fles.

Uiteindelijk had ik mijn ontbijt op rond 15.00 uur, was het kleed weer helemaal schoon en moest ik ook echt de deur uit om iets op te halen voor Serena. En de overige taken? Ach, morgen weer een nieuwe (rommel)dag..

Neem een kijkje in ons leven via onze Instagram: @rmoon.sreen