Ik mis je geur, al weet ik niet meer hoe je rook
Een grote jongen van 9 jaar, zo zou het moeten zijn.
Jij blijft voor altijd dat kleine baby'tje. Je groeide nooit, maar in gedachten groei je met ons mee.
9 lange jaren mis ik je nog elke dag.
Ik mis jou in mijn buik, ik mis je mooie koppie. Ik mis je lieve teentjes, alle tien stuk voor stuk.
Ik mis je in mijn armen, dicht tegen mij aan.
Ik mis je geur, terwijl ik eigenlijk niet meer weet hoe je rook.
Ik ben vooral boos omdat het zo oneerlijk is dat we jou moesten laten gaan. Omdat we nooit meer een herinnering erbij kunnen maken.
Omdat je niet opgroeit in ons gezin. Omdat het zo anders had moeten zijn.
Ja liefje, jij bent ons grote gemis, vanaf het moment dat we jou moesten laten gaan en tot de dag dat ik mijn laatste adem uitblaas. Ik mis je voor altijd en elke dag weer.
Om mijn instagram neem ik je mee in het overleven na Lev zijn dood.
Kijk je mee?
Klik hier om naar mijn instagram te gaan.