Ik pink een traantje weg

Over precies 4 weekjes wordt G alweer 1 jaar.

Ik merk dat ik er best emotioneel onder ben. Het jaar is voorbij gevlogen, een jaar waar veel gebeurt is. Ik belandde in de ziekte wet door mentale problemen en zat/zit gedwongen 24/7 thuis. Hierdoor heb ik geen moment hoeven missen van de baby tijd die al veel te snel voorbij vliegt. Ook al had ik het graag anders gezien en was ik liever gewoon weer een paar dagen aan het werk. Ben ik toch onwijs dankbaar dat ik niks heb hoeven missen. Elk nieuwe verandering maakte we samen door. wat blijft dat toch zo ontzettend bijzonder.

Ze heeft ons laten zien dat het ook anders kan, zonder zorgen en gewoon zoals het hoort. Het was heel confronterend, verdrietig en mooi tegelijk. Alle puzzel stukjes vielen op zijn plek, waardoor mijn lichaam in strijd ging.

Ik werd letterlijk met mijn neus op de feiten gedrukt en gedwongen om alle puzzelstukjes onder ogen te komen. Nooit eerder was er ruimte om hierbij stil te staan tot nu. Hoe pijnlijk het ook was om alles opnieuw te moeten herbeleven. De weg die we afgelegd hebben om twee prachtige kindjes te mogen krijgen, de vroeggeboorte van S en de onzekere tijd daarna. De geboorte van G zo zoveel relaxter ging ondanks de ongeplande keizersnede.

Het is ongelofelijk hoe snel te tijd gaat, je knippert twee keer in je ogen en ze zijn alweer zo groot. De ontwikkeling die ze in het eerste jaar maken is gewoon zo’n groot contrast met de jaren die daarna volgen. Elke fase is zo ontzettend mooi, maar die baby tijd gaat gewoon veel en veel te snel. Soms heel soms verlang ik terug naar de tijd dat ze beide zo klein waren, hun babygeur en het uren lang kunnen knuffelen met elkaar. Maar eerlijk ik vind het alleen maar leuker worden. G zet al bijna haar eerste stapjes los. Waardoor er weer een hele nieuwe wereld open gaat. Ze geeft kusjes en knuffeltjes en zoekt echt contact. De band die ze al op zo’n jonge leeftijd met haar zus heeft is zo bijzonder om te zien.

Het was onze grootste wens en die is uitgekomen. Wij zijn gezegend en meer dan. compleet. Toch pink ik een traantje weg bij het idee dat dit keer de laatste keer is dat we deze baby-dreumes tijd gaan mee maken..