Snap
  • moederschap
  • mentalegezondheid
  • Lifestyle
  • Verwerken

Hoe moet ik in godsnaam straks weer aan het werk?

De mentale en fysieke klachten komen voort uit onverwerkte emoties.

Het vervolg op mijn vorige blog.

Weken vlogen voorbij en de vakantie kwam eraan. Wat het einde van mijn verlof zou betekende. Erg fijn want mijn partner had ook nog lekker een aantal weken vrij. Zo konden we de laatste weken van mijn verlof samen met de kinderen doorbrengen. Hopelijk zorgde dat voor wat meer rust. Ik voelde me namelijk steeds verder afgeleiden.

En dat ondanks dat mijn moeder en schoonmoeder wat uurtjes in de week oppaste en mij hielpen waar nodig. Lukte het me niet om rust te pakken, ik voelde me continue opgejaagd en kon moeilijk stil zitten. De druk op me borst werd steeds erger en mijn lichamelijke klachten bleven aanhouden. Het was bizar dat de 5 uurtjes die ik alleen was, aanvoelde als nog géén uur. Ik hoopte dat de vakantie daar verandering in zou brengen. 

Hoe moet ik in godsnaam weer aan het werk als ik mij zo voel?

Bepakt en al gingen we naar centerparcs. Het was een onwijs mooi park en genoeg te doen voor kinderen. Het was fijn om even weg te zijn van huis, even in een andere omgeving. De kinderen genoten volop zelfs G was heel relax, ze sliep overal zo in zonder al teveel te huilen. Alles verliep eigenlijk boven verwachting goed, kinderen waren happy me partner was blij en genoot volop en ik? Ik voelde helemaal niks, het frustreerde me omdat ik niet kon genieten. Wt… is er met mij in godsnaam aan de hand? Met de dag werd het gevoel alleen maar erger en erger. De druk op me borst werd zwaarder en me benen voelde als lood. Ik begon me steeds meer terug te trekken in het huisje en sloot mezelf op in de slaapkamer. Ik was zover in me zelf gekeerd, zoekend naar antwoorden. Ik had geen grip meer, er ging van alles door me hoofd. Zelfs de oxazepam die ik eerder voorgeschreven had gekregen van de huisarts hielp dit keer niet.

Bij thuiskomt had ik meteen de huisarts gebeld, ik had dringend hulp nodig. Na S haar geboorte liep ik bij een psycholoog. Toen wist ik waar het allemaal vandaan kwam, maar dit overviel me. Ik had het niet in de hand en kreeg er maar geen controle over. Laat staan dat ik wist waar het vandaan kwam.

Inmiddels weet ik dat mijn mentale en fysieke klachten voort komen uit jaren lang niet luisteren naar en het verwerken van mijn emoties..

Ik neem jullie in mijn volgende blogs mee hoe ik langzaam maar beetje weer opkrabbel 🩷

Hi! Praat je ook mee met postauthor?

Sharing is caring! Deel ook jouw ervaring of mening over dit onderwerp.

Pssst... Ben je er nog?

Er staan nog meer inspirerende verhalen op je te wachten! Maak nu gratis een account aan of log in om verder te gaan.

Nooit meer iets missen van Mamaplaats?

Schrijf je nu in voor de nieuwsbrief!

Hi! Laat je ook een reactie achter bij The story of my life | Spotlight Blogger?

Of praat mee en deel direct jouw ervaring of mening!

Heb je ook een verhaal of tips om te delen?

Start dan nu je eerste post! Een story, forumtopic of poll plaatsen kan ook.