Hier zit ze dan..
lees voor meer
Hier zit ze dan, ik kijk naar de vrouw die op deze foto staat.
Ik ken haar niet maar toch komt ze me bekend voor.
Het voelt ongemakkelijk. Ik probeer het me te herinneren zoals je dat meestal doet, maar ik kom er niet op.
Ik kijk naar haar ogen, maar zie dat ze geen sparkle in haar ogen heeft. Ik zie verdriet, boosheid, wanhoop, gevoelloos, haat en schuldgevoel. Ik zie het en voel met haar mee.
Ik zie dwars door haar masker heen, de lach die ze voor iedereen maar op blijft zetten. Het valt haar zwaar, dat kun je uit het gelaat wel aflezen. De zwarte kringen onder haar ogen zijn moeilijk weg te denken en ook haar haar is slap en weinig.
Ik went mijn blik af en kijk verder naar deze vrouw, ze is mager, té mager, een ingevallen gezicht, de botjes van haar schouders steken uit, uitgemergelde handen, ze heeft geen billen en heeft 2 theezakjes die letterlijk in de BH gevouwen zitten als borsten.
Ik kom er niet op waar ik deze vrouw van ken, ik scroll verder hier op Facebook, en dan na heel even herinner ik het me!
Deze vrouw ben ik... 💔