Het voelde alsof ik faalde als moeder zijnde.

Daar zat ik dan huilend en overstuur, tegenover huisarts. Niet wetend wat er met me aan de hand was. Ik kon niet meer, mijn hoofd maakte overuren en met de dag begon ik mij nog slechter te voelen.

Hulp vragen is iets wat ik heel moeilijk vind en totaal niet mijn sterkste eigenschap. Dit heb ik dan ook zo lang mogelijk geprobeerd uit te stellen. Het liefst geef ik niks uit handen en doe ik alles zelf. Alleen nu was het anders, ik moest wel.. Het was niet makkelijk om mij zo kwetsbaar op te stellen en toe te geven dat het mij niet meer “alleen” lukte. Het voelde alsof ik faalde als moeder, vriendin en partner zijnde. Dit zorgde ervoor dat ik nog verder van mezelf verwijderd werd.

Ik had zelf geprobeerd om uit het diepe dal te komen maar op de een of andere manier kon ik met moeite mijn hoofd boven water houden. Gelukkig kreeg ik een doorverwijzing om naar een psycholoog te gaan. Helaas was er een stop op de vele lange wachtlijsten en moest ik eerst met de praktijk ondersteuner in gesprek.

Ik vind het vreselijk als ik ergens geen controle over heb en niet weet hoe de toekomst eruit ziet. Ik was gebroken, maar moest ook zo snel mogelijk mijn werk laten weten dat ik voorlopig niet kon beginnen. Dit viel me heel zwaar, nooit gedacht dat ik zover weg van me zelf verwijderd zou raken en niks meer zou kunnen. Huilend heb ik opgebeld, ik schaamde me zo diep en was ergens bang voor de reactie van mijn werkgever. Nog nooit eerder heb ik me zo kwetsbaar gevoeld en me zo open en bloot hoeven geven als nu. Ik wilde me zo graag verstoppen en pas weer te voorschijn komen als ik me weer beter voelde. Helaas werkt het niet zo en moet ik niet alleen proberen goed voor mezelf te zorgen. Maar heb ik ook nog twee kinderen rond lopen die mij nodig hebben.

Ik had dringend hulp nodig en liet het er niet bijzitten. Ik heb mijn stoute schoenen aangedaan en meerdere praktijken benaderd. Ondanks dat er duidelijk op de website stond dat er een stop op de wachtlijst stond moest ik het gewoon proberen.

Tot mijn verbazing kreeg ik al snel reactie en kon ik 6 weken later terecht voor een intake gesprek. Het waren 6 lange weken, maar eindelijk was het zover. Mijn eerste afspraak bij de psycholoog voelde meteen goed, ik was blij eindelijk professionele hulp te krijgen.

Er werd al meteen een nieuwe afspraak gemaakt voor de volgende keer. Tijdens deze afspraak kreeg ik mijn behandel plan te horen. Het was even slikken maar ergens klok het ook erg logisch.

We gingen starten met EMDR therapie, dit pakte anders uit dan gedacht.. Er leek een deur open te gaan, waarvan ik het bestaan niet eens wist.. Een deur van mijn verleden..

Weten hoe het verder gaat?

Blijf mij vooral volgen 🩷