En, wanneer gaan jullie nou aan kinderen beginnen?

Een aantal jaren geleden volgde ik een cursus voor mijn werk. Tijdens de voorstelronde was het blijkbaar gebruikelijk jezelf te introduceren met je naam, woonplaats en het aantal kinderen. Ik vond kids toen vooral heel stom en stelde mijzelf voor als: Nathalie, Amsterdam, samenwonend met vriend en kat. Een aantal medecursisten pikten deze humor feilloos op waarna Edwin (geen kat) en Kim (wil wel graag een kat, maar haar vriend bleek allergisch) volgden. 

Ik was 28 jaar toen ik mijn vriend ontmoette. Natuurlijk hadden we het wel eens over kinderen, maar dat stond nog zo ver van mij af, dat we dat onderwerp al snel parkeerden. Naarmate ik ouder werd gingen de gesprekken in mijn omgeving steeds vaker over kids. Vrouwen vinden het vaak ongepast wanneer een eventuele kinderwens gepolst wordt, maar blijkbaar geeft het baren van een kind je een vrijbrief hier te pas en te onpas naar te vragen. Want toen mijn vriendinnen aan de lopende band baby’s kregen werd mij steeds vaker de vraag gesteld wanneer wij nou eens gingen beginnen. Bloedirritant vond ik dat. Het eerlijke antwoord was ook, dat ik het gewoon niet wist. Ik was 34 jaar en had geen flauw benul of ik moeder wilde worden. Mijn omgeving verlangde echter antwoorden. Van etentjes tot verjaardagen; bij iedere sociale gelegenheid leek ik niet te ontkomen aan die ene vraag. Terwijl ik voor mezelf probeerde uit te vogelen of het moederschap wel iets voor me was, begonnen sommige vrienden inmiddels aan hun tweede leg. Hierdoor begon ik nog meer te twijfelen. Hoe konden zij zo’n belangrijke keuze maken na amper een dag samen, terwijl ik - toen ruim zeven jaar samen met mijn vriend - nog steeds geen idee had.

In december 2021 waren mijn vriend en ik vier hele weken samen op vakantie. Er was geen druk, er waren geen feestjes of familiediners waar ik mijzelf moest verantwoorden en opeens kwam er ruimte in mijn hoofd. Ik zag een kindje lief spelen en dacht: dat wil ik ook! Mijn nieuwsgierigheid naar hoe het zou zijn een baby van ons samen te hebben, overwon het van de angst voor het onbekende. Mijn vriend en ik besloten ‘ervoor te gaan’. Ik raakte al vrij snel zwanger en alles verliep goed. Toch kreeg ik richting het einde weer die twijfel en kon ik soms echt een beetje in paniek raken als ik dacht aan later. Andere toekomstige moeders leken hier totaal geen last van te hebben. Overal zag ik blije moeders in spe. In mijn zwangerschapsclubje bevonden zich alleen maar veel te enthousiaste vrouwen die niet konden wachten hun kindje te ontmoeten en terwijl ze dat zeiden vol verwachting in hun handen klapten. Ik had daarentegen dromen waarin ik mijn baby voor het eerst vasthield en geen enkele binding voelde. 

Mijn zwangerschapsverlof kon mij dan ook niet lang genoeg duren en ik hoopte stiekem dat Oscar nog heel lang zou blijven zitten. Na weken buffelen hadden we nu eindelijk tijd om samen leuke dingen te doen. Maar het liep anders want Oscar lag in stuit en de keizersnede werd gepland. Op 4 januari, een dag voor de operatie, stond ik huilend onder de douche. Natuurlijk keek ik er wel naar uit, maar ik vond het ook super spannend! Had ik mij door mijn omgeving laten aanpraten dat ik moeder wilde worden? Was ik bezweken onder de druk? Het blije gevoel dat ik had, toen mijn vriend en ik besloten hadden er voor te gaan, kon ik nauwelijks terughalen. Dat ik me nu zo angstig voelde voorspelde toch niks goeds? Gek werd ik ervan! 

Na een nacht nauwelijks geslapen te hebben meldde ik mij de volgende ochtend om 06:00 uur in het ziekenhuis. Tweeëneenhalf uur later was daar onze zoon Oscar! Toen ik zijn gezichtje voor het eerst boven de operatiedoeken uit zag komen voelde ik direct een intense, niet te omschrijven liefde. Ik wist gelijk, dat ik voor altijd voor hem wilde zorgen. Terwijl de artsen bezig waren mij te hechten, werd Oscar bij me gelegd, zijn gezichtje tegen mijn wang. Hij ademde zachtjes in mijn oor en maakte smakkende geluidjes. Ik voelde zoveel liefde voor dit mannetje! Alle twijfel was meteen weg, de wereld stond stil. Niks maakte meer uit, alleen wij deden ertoe. Dit was dus hoe moederliefde voelde. Hij was de liefste en knapste baby die ik ooit had gezien. Ik wilde niets anders dan hele dagen met hem knuffelen. Alle clichés bleken te kloppen. 

Op 5 januari 2023 om 08:31 uur werd niet alleen Oscar geboren, maar het was precies dat moment, dat er ook een moeder geboren werd.

Volg ons op Instagram via @demoedervanoscar