Één nieuwe fase breekt aan.

Het is zover: S gaat voor het eerst naar de basisschool. Een moment waar ik moeite mee heb en tegelijkertijd naar uitkijk. Het is een bijzondere mijlpaal, zowel voor S als voor ons. Een nieuwe fase breekt aan, vol avontuur en groei, maar ook vol veranderingen en misschien een loslaten.

Het betekent een begin van een nieuw avontuur. Ze gaat nieuwe vrienden maken, leren over de wereld om haar heen en stukje bij beetje zelfstandiger worden. De eerste schooldag vind ik een grote stap, niet alleen omdat S nu naar school gaat, maar ook omdat S een nieuwe omgeving leert kennen, met nieuwe gezichten en routines.

Ik merk dat we nu echt aan de zijlijn staan. Vol trots maar ook met een zekere weemoed. Het moment dat ik S haar hand loslaat en zie verdwijnen in die grote, nieuwe wereld, is niet zomaar iets. Het voelt als loslaten, een eerste stapje weg van de geborgenheid van thuis. Dit roept allemaal emoties oproepen. Ik zelf heb namelijk geen leuke schooltijd gehad, hierdoor voelt alles een beetje dubbel. Ik wil mijn gevoel niet aan S overgeven en hoop dat ze geniet van deze mooie bijzondere tijd. De afgelopen weken heeft S zoveel angsten overwonnen en is ze onwijs gegroeid.

Ik ben benieuwd hoe ze het gaat vinden. Niet alleen voor S verandert er veel, ook voor ons als gezin. Nieuwe routines moeten worden gevonden, zoals het op tijd opstaan, boterhammen smeren en klaarstaan voor de schoolbel. Dat vind ik nog wel een dingetje, maar met de tijd zal deze nieuwe routine vertrouwd worden en zullen we vast merken dat het allemaal op zijn plek valt.

Het is wel even slikken om te zien hoe snel S groot wordt, dat terwijl ze als klein meisje van net aan 1130 gram te wereld kwam. Nu begint ze aan een reis van leren en ontdekken, iets wat S zal vormen tot de persoon die ze zal worden. Elke dag op school is een stapje in die richting, en wij mogen daar met trots naar kijken. Wij hebben S zo goed mogelijk geprobeerd voor te bereiden voor deze nieuwe stap, en dat is iets om te vieren.

Ik vind het zo belangrijk om in deze nieuwe fase alle kleine momenten te koesteren. Die eerste tekening die ze trots mee naar huis neemt, de verhalen over wat ze heeft geleerd, en de nieuwe vriendjes waar ze over vertelt.