Die krampen voelden niet oké

Gisteren was een dag vol spanning. Ik kreeg bik het opstaan last van hevige krampen in mijn buik die doorstraalden naar mijn rug. De pijn was intens en beangstigend. Na een hele voormiddag krampen te hebben, probeerde ik terwijl Milou sliep ook wat te rusten. Helaas gingen de krampen niet voorbij.

Na overleg met mijn zelfstandige vroedvrouw besloten we om voor de zekerheid naar het ziekenhuis te gaan voor een controle. Toch eerst even bellen zodat ik niet « onnodig » naar het ziekenhuis zou gaan, want wie wil nu dat overbezorgde moedertje zijn dat daar toekomt 🙈

We mochten zeker en vast langskomen zei de vroedvrouw van het verloskwartier. In het ziekenhuis werden we snel geholpen. De vroedvrouw en de gynaecoloog onderzochten me grondig en voerden verschillende tests uit om de oorzaak van de krampen te achterhalen. Terwijl ik daar lag, kreeg ik een flashback naar mijn zwangerschap van Milou. Toen ik 28 weken zwanger was, kreeg ik onverwacht weeën en moest ik direct naar het ziekenhuis. De herinnering aan de angst en onzekerheid van toen kwam weer naar boven. Destijds kreeg ik weeënremmers om de bevalling zo lang mogelijk uit te stellen, zodat Milou nog wat langer in mijn buik kon blijven en sterker kon worden.

Gelukkig bleek dit keer alles in orde te zijn. De gynaecoloog vertelde me dat de krampen waarschijnlijk veroorzaakt werden door een combinatie van een groeiende baarmoeder en een tekort aan magnesium. Het was een enorme opluchting om te horen dat er geen direct gevaar was voor mij of de baby.

Toen we weer thuis waren, nam ik de tijd om even bij te komen en alles te laten bezinken. De flashbacks naar mijn eerdere zwangerschap hadden me flink van mijn stuk gebracht, maar tegelijkertijd realiseerde ik me hoe sterk ik ben en hoe goed mijn lichaam in staat is om met deze uitdagingen om te gaan. Het ziekenhuisbezoek herinnerde me eraan hoe belangrijk het is om naar mijn lichaam te luisteren en op tijd hulp te zoeken als iets niet goed voelt. Beter een keer te veel langsgaan dan een keer te weinig zeker ☺️

Nu, met deze geruststelling, kan ik me weer volledig richten op het genieten van mijn zwangerschap, wetende dat ik klaar ben voor wat er ook op mijn pad komt.